Αυτή τη φορά θα ασχοληθούμε με την progressive death metal μπάντα Delphian, που μας έρχεται από το Los Angeles των Ηνωμένων Πολιτειών και που σχηματίστηκε από τα αδέρφια Jason και Matthew Williams. Στο Δελτίο Τύπου, που συνοδεύει την κυκλοφορία, δεν αναφέρεται πότε σχηματίστηκε η μπάντα, οπότε με μια ματιά που έριξα στη σελίδα τους στο Facebook είδα ότι αυτή είναι ενεργή από το 2009. Μάλιστα υπάρχουν ανακοινώσεις για το επερχόμενο, πρώτο άλμπουμ από το 2012 αλλά γιατί χρειάστηκαν εννιά χρόνια για να κυκλοφορήσει το άλμπουμ δεν αναφέρεται. Πάντως, όπως και να ‘χει, το ντεμπούτο τους είναι έτοιμο και η σύνθεση ολοκληρώνεται με τον Kevin Talley (ex–Suffocation, ex-Dying Fetus) στα τύμπανα και τον Martin Rygiel (ex-Decapitated, ex-Lux Occulta) στο μπάσο.
Ακόμα και αν δεν γνωρίζεις τη μπάντα ή δεν ξέρεις τι παίζουν, δεν χρειάζεται να περάσει πολλή ώρα για να καταλάβεις ότι οι Delphian κινούνται στο χώρο του τεχνικού ή αλλιώς progressive death metal, καθώς φαίνεται ότι έχει δοθεί περισσότερη προσοχή στην τεχνική, στην εκτέλεση και στην ποικιλία, με ωραίες ιδέες και συνεχείς εναλλαγές. Δεν πρόκειται δηλαδή για κλασική death metal κυκλοφορία που έχει μονάχα καταιγιστικές ταχύτητες και κάποια πιο αργά και βαριά κοψίματα.
Βεβαίως και θα βρούμε κι εδώ up-tempo ξεσπάσματα με blast beats και γρήγορες κιθάρες, και φυσικά και θα τα απολαύσουμε. Αλλά αυτό δεν είναι το βασικό συστατικό του δίσκου, καθώς οι Αμερικάνοι προτιμούν η μουσική τους να βαδίζει σε πιο αργούς και μεσαίους ρυθμούς, όπου είναι πιο ξεκάθαρο το τεχνικό παίξιμο σε όλα τα όργανα. Και όσο το ένα τραγούδι διαδέχεται το άλλο, τόσο πιο εμφανής είναι η δεξιοτεχνία όλων των μελών της μπάντας. Και επίσης εμφανής είναι η αγάπη που έχει η μπάντα για την ένταση και το βαρύ ήχο, κάνοντας έτσι τον ακροατή να χτυπιέται ανελλιπώς καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου.
Όσον αφορά τις συνεχείς εναλλαγές, που ανέφερα πριν, αυτές δεν έχουν να κάνουν μόνο με την αλλαγή ρυθμού, καθώς οι Delphian εισάγουν στη μουσική τους και άλλα στοιχεία, κάνοντας την πιο ενδιαφέρουσα, όπως για παράδειγμα τα breakdown riffs, αλλά και αρκετό γκρουβάρισμα, ενώ σε κάποια γρήγορα ανεβάσματα του ρυθμού η μουσική απομακρύνεται από το death metal και έρχεται πιο κοντά στο thrash metal, αν και όχι για πολύ. Τέλος, τα φωνητικά είναι σε όλη τη διάρκεια του δίσκου βαθιά και φωναχτά, με κάποια πιο βορβορώδη – α-λα grindcore – ξεσπάσματα, ανεβάζοντας έτσι ακόμα περισσότερο την ένταση, αν και κατά τη γνώμη μου κάπως προς το τέλος αρχίζει και κουράζει η έλλειψη εναλλαγών στο ύφος των φωνητικών.
Με το “Somnambulant Foregoer” οι Delphian παρουσιάζουν ένα δυνατό ντεμπούτο, με το οποίο δείχνουν το επίπεδο τους ως μουσικοί, καθώς και τις ικανότητές τους στο συνθετικό και στο εκτελεστικό κομμάτι, μπαίνοντας έτσι δυναμικά στο χάρτη του τεχνικού death metal. Οι οπαδοί του είδους είναι σίγουρο πως θα ικανοποιηθούν από το δίσκο, όπως σίγουρο είναι πως θα περιμένουμε ωραία πράγματα από τους Αμερικανούς στο μέλλον.
7/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
