Οι Toby Fuhrmann και Don Canone είναι δύο τύποι βρίσκονται χρόνια στην μουσική βιομηχανία και αγαπάνε το rock & roll. Γνωρίζουν πως είναι πλέον αργά για να ξανά εφεύρουν, ακόμη και για να το αλλάξουν, αλλά δεν είναι ποτέ αργά να αποθέσουν φόρο τιμής σε όλους αυτούς που το έχουν υπηρετήσει με ανιδιοτελή αγάπη.
Ύστερα από πολλά χρόνια μαζί σε διάφορες μπάντες ως rhythm session (σ.σ.: τύμπανα και μπάσο αντίστοιχα), δημιουργούν τους Delta Bats και προσπαθούν μέσω του ντεμπούτου τους “Here Come The Bats”, να τιμήσουν με τον δικό τους τρόπο τους Motorhead, τους Ramones, τους ZZ Top, ακόμη και τους πρωίμους Judas Priest. Ακούγοντας τον δίσκο και λαμβάνοντας υπόψη πως λειτούργησαν ως ντουέτο χωρίς την βοήθεια άλλων μουσικών, μπορούμε να διακρίνουμε πως έχει γίνει καλή δουλειά στο μπάσο και στα τύμπανα, αλλά υπάρχει μία μικρή διαφοροποίηση στις κιθάρες, οπού εδώ είναι εύκολα κατανοητό ότι παίζονται τα βασικά.
Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητα κακό, καθώς η κυκλοφορία σφύζει από ενέργεια, τα κομμάτια όντως υπηρετούν το rock & roll (σ.σ.: όπως το αντιλαμβάνονται οι συντελεστές της) και οι επιρροές από τα παραπάνω συγκροτήματα είναι εμφανής (σ.σ.: μόνο για πρωίμους Judas Priest δεν θα συμφωνήσω). Οι δώδεκα συνθέσεις ακούγονται αρκετά εύκολα, προσφέρουν μια ευχαρίστηση στον ακροατή, αλλά από την άλλη δεν σου μένουν. Με το που τελειώσεις την ακρόαση θα νιώσεις γεμάτος, αλλά αν σε ρωτήσει κάποιος να του πεις ποια κομμάτια ξεχώρισες ή τι άλλο σου έμεινε, τότε εκεί θα βρεθείς σε αδιέξοδο.
Είναι εμφανές ότι οι Delta Bats δημιούργησαν και κυκλοφόρησαν το “Here Come The Bats” πρωτίστως για την δικιά τους ικανοποίηση και για να περάσουν και να νιώσουν αυτοί καλά. Τα κομμάτια είναι ιδανικά για ένα rock club που θα πιείς την μπύρα σου, θα μιλήσεις και θα κάνεις πλάκα με την παρέα σου ακούγοντας μια ευχάριστη μουσική στο υπόβαθρο χωρίς να το ψάξεις παραπάνω.
6.5/10
Βαγγέλης Φαρρής
[email protected]
