Η σχέση μου με το stoner rock είναι η ίδια με την εφορία… Μακριά και αγαπημένοι. Εγώ δεν ακούω και αυτό δεν με ενοχλεί. Για κάποιο παράξενο λόγο έπεσε στα χέρια μου αυτή η κυκλοφορία που είναι αμιγώς stoner/sludge και ενώ όλοι περιμένουν ότι λίγο πολύ θα το θάψω, εγώ θα είμαι κύριος και θα μιλήσω όσο πιο αντικειμενικά με τις λιγοστές γνώσεις που έχω γύρω από το συγκεκριμένο παρακλάδι.
Οι Denizen λοιπόν είναι Γάλλοι. Πρώτο κακό αυτό. Συγνώμη ρε παιδιά αλλά διαψεύστε με… Η Γαλλία αναλογικά πρέπει να έχει τα λιγότερα (σ.σ.: αξιοπρεπή) metal σχήματα σε αναλογία πληθυσμού. Πάμε παρακάτω. Από το 2004 έχουνε κυκλοφορήσει κάποια demo αλλά και τρία πλήρη άλμπουμ, τα οποία προσωπικά δεν έχω (σ.σ.: όχι που θα είχα) ακούσει. Τελευταία τους δουλειά ήταν το “Troubled Waters” του 2015 κάτω από την ίδια δισκογραφική στέγη.
Δέκα κομμάτια έχει ο δίσκος και προσωπικά για μένα το πιο μεγάλο πρόβλημα ήταν ο τραγουδιστής του σχήματος, Fabien Aletto, που πραγματικά με δυσκόλεψε σε πάρα πολλά σημεία να καταλάβω τι λέει. Αυτό ποτέ δεν βοηθάει εμένα μιας και οι στίχοι είναι πολύ σημαντικοί στο όλο σύνολο. Μουσικά τώρα αυτό που άκουσα δεν μου είπε και πολλά. Stoner rock, με κάποια sludge ψήγματα και πολύ βαβούρα. Κάποιοι πειραματισμοί και εναλλαγές στα tempo κάνουν το αποτέλεσμα πιο ενδιαφέρον.
Πέρα από τα “Ears Wide Open” και “Chasing The Guru” όμως δεν συγκράτησα τίποτα και δύσκολα θα έβαζα αυτό το δισκάκι να παίξει για αυτά τα δύο κομμάτια, πόσο μάλλον να το αγοράσω. Δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για το αν το “High Wind Preacher” είναι καλύτερο ή όχι σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ των Denizen αυτό που όμως μπορώ σίγουρα να σας πω είναι ότι δεν μου άλλαξε την γνώμη για το συγκεκριμένο παρακλάδι του σκληρού ήχου.
6/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
