Δυστυχώς, σε μένα έπεσε ο κλήρος και ανέλαβα το δύσκολο έργο της κριτικής αυτού εδώ του LP και λέω δύσκολο, καθώς ένα από τα μέλη της εν λόγω μπάντας τυγχάνει και μέλος του site. Με φόβο λοιπόν μην τυχόν φάω καμία καρπαζιά ξεκινάω την κριτική. Εδώ έχουμε να κάνουμε με την επανακυκλοφορία του πρώτου επίσημου LP των Heathendom, το οποίο είχε αρχικά κυκλοφορήσει πίσω στο 2005. Δε μου είχε δοθεί η ευκαιρία στο παρελθόν να ακούσω τα παιδιά, οπότε στην ουσία βάδιζα με κλειστά μάτια. Το εισαγωγικό Angelus με έβαλε για τα καλά στο κλίμα τους. Αν και δεν είμαι και ο θερμότερος οπαδός του doom metal, ομολογώ ότι τα παλικάρια έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά και φαίνεται ότι αγαπάνε αυτό που κάνουν. Πλην του intro λοιπόν, έχουμε πέντε συνολικά κομμάτια πολύ καλού heavy/doom, εμφανέστατα επηρεασμένο από παλαιότερους δίσκους των Candlemass και Solitude Aeternus. Τα A Poet By Rote και War & Pain διαθέτουν απίστευτες riff-άρες και κερδίζουν πολλούς πόντους χάρη σε έναν frontman που θα μπορούσε να είναι και ο μακρινός απόγονος του King Diamond. To instrumental Mental Pabulum και το Silent Mangling, ενώ έχουν κάποιες πολύ καλές στιγμές (ειδικά στην αρχή), παρόλαυτά δεν καταφέρνουν να κάνουν την αίσθηση που έκαναν τα δύο προηγούμενα. Το καλύτερο όμως το άφησαν για το τέλος. Το σχεδόν 20λεπτο Haunted In Hell (το οποίο στην ουσία είναι δύο κομμάτια σε ένα) έρχεται για να αποτελέσει την πιο σκοτεινή σύνθεση του LP. Θα μπορούσα να γράφω σελίδες ολόκληρες γι’ αυτό. Η εισαγωγή (που απ’ ότι φαίνεται τελικά είναι και το ατού των Heathendom) έχει μία μελωδία που σε στοιχειώνει. Σαν να πήραν τις χειρότερες αναμνήσεις της ζωής σου και να τις έκαναν μουσική για το soundtrack ταινίας του Tim Burton. Καλύτερη περιγραφή δε μπορώ να σκεφτώ. Ναι, το κομμάτι διαθέτει συναίσθημα και πολύ σκοτεινή αισθητική. Και τα γυναικεία φωνητικά στο φινάλε ήρθαν για να βάλουν το κερασάκι στην τούρτα. Πολύ ωραίο LP, αλήθεια. Δεν έχω τίποτα άλλο να πω. Dude, ελπίζω να τα πήγα καλά! Και εις ανώτερα παίδες!
7,5/10
Χάρης Μπελαδάκης
