Δεύτερη solo δουλειά αυτόν τον μήνα από την Frontiers στο ταχυδρομείο μου και μπορεί να έλπιζα κάτι καλύτερο αλλά δυστυχώς με την ελπίδα έμεινα. Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η Angelica Rylin δεν μου είναι άγνωστη. Για την ακρίβεια προσπαθούσα να θυμηθώ από πού την ξέρω. Διαπίστωσα ότι οι δρόμοι μας έχουν ξανασυναντηθεί φέτος με το “Brave Tin World” των The Murder Of My Sweet πίσω στον Μάρτιο. Μια δουλειά που μπορώ να πω ότι δεν με είχε αφήσει και με τις καλύτερες αναμνήσεις. Αυτή εδώ είναι η δεύτερη προσωπική δουλειά της Angelica μιας και πίσω στο 2013 είχε κυκλοφορήσει το “Thrive”, για το οποίο όμως δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη.
Για την δεύτερη solo δουλειά την συνεργάζεται πάλι με τον Daniel Flores (τύμπανα, πλήκτρα, παραγωγή, δουλεύουν μαζί και στους The Murder Of My Sweet) αλλά και τον γνωστό κιθαρίστα Michael Palace. Όπως είχα πει και στην παρουσίαση του “Brave Tin World” είναι φανερό ότι η Angelica νοιώθει πιο άνετα πατώντας πάνω σε πιο pop rock φόρμες και αυτό ακριβώς κάνει στο “All I Am”.
Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το άκουσμα σαν σύνολο ως μια AOR δουλειά. Σκληρό δεν το λες αν και έχει τις κιθάρες του σε κάποια σημεία. Η φωνή της Angelica λάμπει μιας και εδώ βρίσκεται σαφώς σε πιο γνωστά νερά. Το πρόβλημα είναι όμως οι συνθέσεις. Ακούγοντας το album στο σύνολό του βρήκα κάποιες καλές στιγμές. Δεν βρήκα όμως κάποιο hit. Επίσης δεν μπορώ να πω ότι βρήκα κομμάτια που με έκαναν να σιγοτραγουδώ, κάτι το αξιομνημόνευτο δηλαδή.
Το αποτέλεσμα λοιπόν είναι μια χρυσή μετριότητα στα αυτιά μου. Δεν μπορεί να σωθεί μόνο από την φωνή όταν οι συνθέσεις δεν λένε κάτι. Θα περίμενα κάτι το τόσο εμπορικό να είναι πιο ενδιαφέρον αλλά η αλήθεια είναι πως με το κλείσιμο αυτής της παρουσίασης προσωπικά δεν βρίσκω κανένα λόγο να επιστρέψω στο “All I Am”.
5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
