Οι Gama Bomb έρχονται από το Ηνωμένο Βασίλειο και παίζουν crossover thrash metal με τσίτα τα γκάζια, δημιουργήθηκαν το 2002 και έχουν κυκλοφορήσει συνολικά εφτά δίσκους. Για να πω την αλήθεια, ο δίσκος αυτός δε με κέρδισε. Δεν είμαι γενικά και ο μεγαλύτερος οπαδός του crossover thrash και γενικά όλης αυτής της φάσης του χαβαλέ που αυτό πρεσβεύει, δε μου έκανε ποτέ το κλικ συγκριτικά με το late 80s/early 90s death/thrash που το λατρεύω.
Και ο λόγος είναι κατά βάση δίσκοι όπως αυτός. Η διαφορά βέβαια, είναι ότι στους Gama Bomb δεν λείπει το τεχνικό επίπεδο, σε σύγκριση με τους περισσότερους παίκτες του είδους. Τα κομμάτια τους έχουν εναλλαγές στο ρυθμό, υπάρχει δομή στις συνθέσεις και η τεχνική των κιθαριστών είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Δυστυχώς όμως, η τεχνική και η δομή ήταν τα μόνα θετικά πράγματα που μπόρεσα να διακρίνω, γιατί κατά τα άλλα, τα θέματα που παίζει η μπάντα είναι λίγο-πολύ γνωστά.
Ναι μεν είναι λίγο πιο καλοί παίκτες από το μέσο όρο αλλά το να είσαι καλός παίκτης δε σημαίνει απαραίτητα ότι θα γράψεις κάτι μη παρωχημένο που θα δώσει πνοή ζωής σε ένα είδος. Αυτή η κυκλοφορία είναι ζωντανό παράδειγμα αυτού του ισχυρισμού.
Επιπλέον, η παραγωγή είναι από τις κοινότυπες του είδους και είναι εντελώς μα εντελώς πλαστική. Δεν υπάρχει όγκος στον ήχο και το αποτέλεσμα είναι οι συνθέσεις να ακούγονται ακίνδυνες. Κάτι το οποίο δεν θες να είσαι όταν λες ότι παίζεις thrash metal. Τέλος, αυτό το οποίο με προβλημάτισε σχετικά με το δίσκο είναι τα φωνητικά, τα οποία είναι εντελώς αταίριαστα με το υλικό.
Ο τραγουδιστής προσπαθεί να τραγουδήσει καθαρά αλλά το συγκρότημα παίζει πολύ πιο επιθετικά και έτσι δημιουργείται ένα μείγμα το οποίο είναι αταίριαστο και εν τέλει μειώνει τη μπάντα και τις δυνατότητές της. Εν κατακλείδι, σίγουρα είναι καλό μια μπάντα να είναι τεχνικά πιο ψηλά από τις πιο πολλές μπάντες στο είδος της. Αλλά όταν οι ιδέες σου και η ήχος σου χρειάζονται τόση δουλειά, η τεχνική από μόνη της δεν αρκεί.
5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
