Καλό και δεμένο Thrash από Γερμανία το οποίο δε θυμίζει σε καμία περίπτωση Τευτονικό Thrash αλλά αντίθετα είναι λες και έχει βγει από Bay Area. Πιο συγκεκριμένα, αν εξαιρέσουμε μια μικρή πινελιά από Destruction και Paradox (ίσα ίσα για να θυμίζει λίγο τη χώρα καταγωγής τους), η μπάντα ακούγεται σαν ένα ανίερο κράμα από Testament, Metallica Anthrax και Overkill μπορεί και λίγο Whiplash. Τώρα σε σχέση με τον προηγούμενο δίσκο φαίνεται τα πράγματα να γίνονται πολύ πιο ώριμα αλλά και λίγο λιγότερο άμεσα, όμως όπως και να χει θεωρώ αυτόν τον δίσκο ένα σκαλοπάτι ανώτερο από τον προηγούμενο, που ήταν και το ντεμπούτο τους. Οπότε σε ανοδική πορεία η μπάντα και συγκεκριμένα με καλοστημένες και πολυδουλεμένες συνθέσεις με πολλές εναλλαγές σε ενδιαφέροντα θέματα. Ήδη αυτό φαίνεται από το πολύ καλό εναρκτήριο κομμάτι το οποίο είναι και ομώνυμο του δίσκου. Αυτό που έχει αυτή μπάντα και κάνει κατάχρηση στα κομμάτια της είναι ότι ουσιαστικά κάνει εκτενή χρήση από αυτά τα οπαδικά leadάκια που γουστάρουμε και αγαπάμε, φλερτάροντας επικίνδυνα με το κλασσικό Γερμανικό Power και δίνει συνολικά το κάτι παραπάνω μέσα στα κομμάτια τις! Δηλαδή εκεί που ακούς Testament riffάρες σκάει lead αλά Scanner και χάνεις το φως σου. Αυτό δουλεύει πολύ καλό στο, πλέον στα χνάρια των Metallica, Final Dosage. Το μόνο κακό είναι ότι η μπάντα δεν παίζει αρκετά με τις δυναμικές του ήχου με αποτέλεσμα μετά την ακρόαση του δίσκου να νοιώθεις ότι άκουσες ένα flat τελείως πράμα. Επίσης δυστυχώς μέχρι και οι εξάρσεις της μπάντας ανά κομμάτια είναι ελεγχόμενες επίσης κάτι που οδηγεί κάπως στο να καταντήσει μονότονο το άκουσμα στα αυτιά (Τράνες εξαιρέσεις βέβαια υπάρχουν όπως στο εναρκτήριο και στο “Last Days of Defiance”). Ευτυχώς για τη μπάντα οι μουσικές τις επιλογές είναι (ειδικά κάτι σολίδια όπως στο “Immortal Sacrifice”) αυτές που τελικώς σου τρέφουν το ενδιαφέρον σε αυτή κυκλοφορία. Όλα τα riffs αρκετά δουλεμένα με RIFFΑΡΑ του δίσκο αυτό στο “Evil Twisted Mind”. ΑΠΛΑ ΕΠΟΣ!! Εγκεφαλικό και καλογυαλισμένο old school Thrash θα έλεγα στην τελική, που και μόνο για το πόσο προσεγμένο είναι αξίζει μια ακρόαση.
7.5/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
