Οι Diamond Dogs, διανύουν την δεύτερη δεκαετία ύπαρξης τους και μας προσφέρουν το “Quitters & Complainers”, που πραγματικά πρέπει να είναι ο πιο εύκολος δίσκος που έχω ακούσει ποτέ για κριτική. Για όσους δεν γνωρίζετε τους Diamond Dogs, ας πούμε ότι είναι η απάντηση της Σουηδίας στους Quireboys της Αγγλίας. Ο ήχος τους είναι ένας κλασσικός rock ‘n’ roll με κάποιες southern επιρροές και με ένα ενεργητικό τραγουδιστή, ο οποίος βάζει την σφραγίδα του σε κάθε τραγούδι.
Αν έχετε ακούσει στο παρελθόν κάτι από τους Diamond Dogs, μάλλον έχετε ακούσει και το “Quitters & Complainers”. Η μπάντα ξέρει τι μπορεί να κάνει με τον καλύτερο τρόπο και πεισματικά δεν πειραματίζεται αλλά συνεχίζει με τον ίδιο τρόπο. Κάτι λίγο από τον συχωρεμένο David Bowie, αρκετά πράγματα από τους Rolling Stones, μια πρέζα από T-Rex και AC/DC και αρκετή δόση Quireboys και Lynyrd Skynyrd και η συνταγή είναι έτοιμη.
Υπάρχουν αρκετά καλές στιγμές μέσα στο “Quitters & Complainers”, όπως τα “Runaway Romeo”, “Alright, Alright, Alright”, η μπαλάντα “Broken”, το μελωδικό “Black Ribbons (For Magic)”, το δυνατούτσικο “Stop Barking Up The Wrong Tree”, αλλά η ουσία είναι μία. Το συγκεκριμένο στυλ έχει παιχτεί τόσο πολύ και οι συνθέσεις είναι τόσο μα τόσο όμοιες μεταξύ τους, που από ένα σημείο και μετά αρχίζω και κουράζομαι. Οι μόνες εξαιρέσεις είναι οι “Silver Star Delight” και “Back To Babylon”, που διακρίνεται μια funky διάθεση, αλλά σίγουρα δεν είναι τόσο μεγάλη που να αποτελεί ποικιλία για το αυτί.
Από εκεί και πέρα, μαζί με την καινούργια κυκλοφορία, υπάρχει σαν bonus, Μια ολόκληρη συναυλία των Diamond Dogs, το “Let’s Have It/ Live In Bilbao”, το οποίο όπως αποκαλύπτει και ο τίτλος τους, είναι μια συναυλία που ηχογραφήθηκε στην Ισπανία. Εδώ η μπάντα παρουσιάζει κάποια από τα καλύτερα κομμάτια της καριέρας της, χωρίς κάποια έκπληξη στο setlist της. Παρόλα αυτά, δεν νομίζω ότι η σειρά των κομματιών είναι και η ιδανικότερη για να μπορέσει η μπάντα να βγάλει ενέργεια από το κοινό. Για παράδειγμα η εναλλαγή στην αρχή της συναυλίες από το δυνατό “Bound To Ravage” στην μπαλάντα “Rush For Comfort”, είναι τουλάχιστον δολοφονική για τη διάθεση. Οι τεχνικές ικανότητες τη μπάντας είναι υψηλές, όπως κανείς θα παρατηρήσει και στα δυο jam που κάνουν επί σκηνής οι Diamond Dogs, στα “Brick Chase Bilbao” και “Not Guilty”, ενώ οι εκτελέσεις όλων των κομματιών είναι σε πολύ καλά επίπεδα. Απλά, η όλη εναλαγή των κομματιών και το πως έχτισαν το setlist, μάλλον έχει να κάνει με το γεγονός ότι το κοινό είναι αρκετά ψόφιο. Αποτέλεσμα, μάλλον ένα μέτριο live album.
Από εκεί και πέρα, το “Quitters & Complainers” δεν θα δώσει τίποτε καινούργιο σε κανέναν. Αν γνωρίζεται την μπάντα και σας αρέσει, μάλλον θα βρείτε αρκετά καλά στοιχεία και στο “Quitters & Complainers”. Αν η μπάντα δεν σας άρεσε στο παρελθόν, καλύτερα να μείνετε μακριά από την εν λόγω κυκλοφορία. Προσωπικά, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε όλο αυτό το party time που δίνουν απλόχερα οι Diamond Dogs. Είναι κάτι που μάλλον με έχει προσπεράσει στη μουσική.
Studio: 6,5/10
Live:5/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]