Φορέστε τις πανοπλίες, αρματωθείτε και βουρ στη μάχη. Τα άλμπουμ των DoomSword είναι για τους epic/doom fans ότι ήταν η ρετσίνα για τον Ορέστη Μακρή. Τα ρουφάς μονομιάς με συνοπτικές διαδικασίες, αναζητώντας άμεσα για ένα ακόμα μπουκαλάκι. Η αναμονή ήταν μεγάλη για άλλη μια φορά, αλλά επιτέλους το The Eternal Battle είναι στα χέρια μας. Έχοντας την παρακαταθήκη του “My Name Will Live On” σίγουρα οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Όχι πως διαφοροποιείται σε στυλ αλλά η ποιότητα των τραγουδιών είναι τουλάχιστον ένα κλικ κάτω από τα αντίστοιχα του προκάτοχού του. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως δεν είναι και καλά. Σίγουρα όλα όσα ξέρουμε πως θα βρούμε στους DoomSword είναι για άλλη μια φορά παρόντα. Οι καταιγιστικοί ρυθμοί, η επική διάθεση και το μοναδικό συναίσθημα που βγάζει η μουσική τους είναι για άλλη μια φορά αυτά που μας κάνουν να τους λατρεύουμε. Τα φωνητικά του Deathmaster και πάλι δίνουν πόντους στη ξεχωριστή ταυτότητα του group, όπως και η καταπληκτική δουλειά των drums. Συνθετικά φαίνεται πως έχουν εξελιχθεί αρκετά, έχοντας πιο πλούσιες δομές και ενορχηστρώσεις. Η παραγωγή είναι όλως περιέργως πάρα πολύ καθαρή, πράγμα που με ξένισε αρχικά μιας και τους έχω συνηθίσει με πιο σάπιο και underground ήχο. Για να μην παρεξηγούμαι το άλμπουμ μου άρεσε πολύ και πολλά κομμάτια ήταν αυτά που περίμενα και κάποια άλλα ήταν απλώς καλά. Πάντως το “The Eternal Battle” σε σύνολο, ούτε “My Name Will Live On”, ούτε“ Resound The Horn” είναι.
7,5/10
Γιώργος Τσινάνης
