Με το EP του προηγούμενου μήνα, ετοίμασα τον εαυτό μου για την αξιοπρεπή επιστροφή της Doro στο metal προσκήνιο. Δυστυχώς, μάλλον βιάστηκα. Η ακρόαση του νέου “Raise Your Fist” album της, μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα για ακόμα μία φορά. Είναι γεγονός πως το μεγαλύτερο ποσοστό των metal ακροατών πιστεύει πως η Doro δεν έχει να προσφέρει τίποτα άλλο. Ωστόσο, με αυτό εδώ το album η “ψαλίδα” ανοίγει ακόμα περισσότερο. Με συνθέσεις που κινούνται στο μοτίβο των solo albums της από late-90’s και έπειτα, η Doro δείχνει πως, ναι μεν διατηρεί τη φωνή της σε υψηλά standards, αλλά δε μπορεί να ξεφύγει του προβλέψιμου και του αναμενόμενου. Με μοναδικές ευχάριστες εκπλήξεις τη κιθαριστική guest συμμετοχή του Gus G. στο Accept-ίστικο “Grab The Bull (Last Man Standing)”, άλλο ένα rock anthem με τίτλο “Rock ‘Till Death” και φυσικά την υπερεμπνευσμένη γερμανόφωνη μπαλάντα “Engel” (λατρεία από το EP!), το “Raise Your Fist” που, όπως είχα πει, έφερε στο μυαλό μου αμυδρές εικόνες από τις Warlock εποχές. Κατά τ’ άλλα, στο “Raise Your Fist” θα βρεις ένα ομώνυμο κομμάτι που στις πρώτες 5 ακροάσεις το βαριέσαι, ένα χλιαρό μπαλαντοειδές ντουέτο-αγγαρεία με το Lemmy στο “It Still Hurts”, άπειρα solos και riffs, αλλά και ατελείωτες στιχουργικές αναφορές στο πόσο ωραίο είναι το rock. Ειδικά το τελευταίο, είναι κάτι που -όσο και να με πονάει που το λέω- έχουμε κουραστεί να ακούμε από τη Doro. Βάζοντας όλα αυτά κάτω λοιπόν, πιστεύω ότι το “Raise Your Fist” μπορεί να αποκτηθεί μόνο και μόνο για συλλεκτικούς λόγους. Σαν ανεξάρτητη κυκλοφορία, καλύτερα να μην το συζητήσω.
4/10
Χάρης Μπελαδάκης
