Προσπαθώ, πραγματικά προσπαθώ να το ακούσω. Δοκίμασα με ακουστικά, δοκίμασα στο στερεοφωνικό, δοκίμασα σε όλες τις μορφές που μπορούν να παίξουν μουσική μήπως δεν πιάνω κάποια συχνότητα, μήπως βρω αυτό που υποτίθεται πρέπει, αλλά δυστυχώς όπου και να το ακροάστηκα το αποτέλεσμα ήταν ίδιο.
Rock 60’s – 70’s με φωνητικά που θάβονται από την μουσική η οποία έχει χάλια παραγωγή. Ήχος μπουκωμένος που παρασέρνει και τα φωνητικά που προσπαθούν να μας “ταξιδέψουν”στους Hawkwind. Space rock με επιρροές από Hawkwind, Can και Aphrodites Child δηλώνουν σαν επιρροές και ισχύει αλλά όλο το αποτέλεσμα είναι κουραστικό. Συναυλιακά πιστεύω ότι θα είναι τρομεροί με απίστευτο κέφι και θα σε παίρνουν μαζί τους στο rock ταξίδι που κάνουν αλλά δισκογραφικά, τουλάχιστον σε αυτή την κυκλοφορία, το αποτέλεσμα είναι κακό και πιστεύω ότι σε ένα μεγάλο μέρος φταίει ο παραγωγός που έχει κάνει την μίξη και βέβαια το γκρουπ που δέχτηκε αυτό το αποτέλεσμα.
Δεν είναι παλιομοδίτικο, ούτε σου φέρνει νοσταλγία να είναι ένας ήχος έτσι μπουκωμένος Είναι απλά κουραστικό. Έχουν καλές ιδέες και ίσως αν τα πράγματα να ήταν διαφορετικά να μιλούσαμε και για δισκάρα αλλά δυστυχώς δεν είναι διαφορετικά.
Τώρα για την ιστορία οι Ecstatic Vision σχηματίστηκαν το 2013 και αυτός είναι ο δεύτερος δίσκος στους με την Relapse. Καλές στιγμές του δίσκου θα έλεγα τα τρία μέρη του “Τwinking Eye”.
Ελπίζω μελλοντικά να ξαναπετύχω κυκλοφορία τους μιας και έχουν καλές ιδέες απλά εύχομαι να είναι μην δω πάλι το ίδιο αποτέλεσμα.
5/10
Δημήτρης Εμμανουήλ
[email protected]
