Καινούργια κυκλοφορία για τον ζεν αφέντη της prog metal, Tim Bowness, η οποία καθιστά ορόσημο για τον Βρετανό καλλιτέχνη, καθώς κλείνει την τέταρτη δεκαετία του ως τραγωδοποιός. Αναμφισβήτητα λοιπόν, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για οποιονδήποτε καλλιτέχνη να γιορτάσει ένα τόσο σημαντικής φύσεως γεγονός από την κυκλοφορία ενός άλμπουμ σαν το “Butterfly Mind”.
Λίγα λεπτά στην ακρόαση του δίσκου, γίνεται εύκολα αντιληπτό το γεγονός ότι όλοι μας τον χρειαζόμαστε στις δισκοθήκες μας ή στις ζωές μας. Πράγμα που γίνεται ξεκάθαρο από την μοναδική ιδιότητα του δίσκου να ταξιδεύει τον ακροατή και να τον κάνει να ξεχνάει τον κόσμο γύρω του, καθώς σαν σύνολο το άλμπουμ διατηρεί έναν ονειροπόλο χαρακτήρα καθ’ όλη την διάρκεια του, ο οποίος αλλάζει ύφος ανάλογα με το κάθε κομμάτι.
Δύο χρόνια μετά την τελευταία του κυκλοφορία, ονόματι “Late Night Laments”, η οποία ήταν εστιασμένη στο concept της μουσικής την οποία μπορεί κανείς να ακούσει αργά την νύχτα (σ.σ.: εξού και ο τίτλος), με έναν περισσότερο μελαγχολικό τόνο, είναι ότι πρέπει για να απολαύσει κανείς ένα ποτό στις μεταμεσονύχτιες ώρες. Στην καινούργια του βέβαια κυκλοφορία ο Tim Bowness διατηρεί αυτό το μελαγχολικό ύφος, ενώ σε κάποια σημεία του δίσκου διακρίνονται post-punk στοιχεία όπως στο κομμάτι “Only A Fool”, για το οποίο είχε δημοσιευτεί και το αντίστοιχο lyric video τον Ιούνιο. Κομμάτι το οποίο ξεχωρίζει στην συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι και το “Dark Nevada Dream”, καθώς είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια από τα έντεκα κομμάτια του δίσκου και τηρεί τις κλασικές prog επιταγές.
Αξιοσημείωτος είναι επίσης και o post-prog ύμνος, “Always A Stranger”, ο οποίος είναι επηρεασμένος από την πειραματική φάση των Radiohead, ενώ τονίζει την ατμοσφαιρική χρεία του δίσκου, πράγμα αναμενόμενο από έναν μετρ της σινεματικής μελαγχολίας όπως ο Tim Bowness. Επίσης παρατηρούμε ότι ο δίσκος αρχίζει, αλλά και τελειώνει με τα μικρής διάρκειας “Say Your Goodbyes pt.1 & pt.2”, τα οποία θα αποτελούσαν αρκετά ελκυστικά αφηγηματικού χαρακτήρα soundtracks, αν δεν σηματοδοτούσαν την αρχή και το κλείσιμο μιας από τις περισσότερο επαναστατικές progressive metal κυκλοφορίες.
Εν κατακλείδι, παρά την πολυετή εμπειρία του Βρετανού τραγουδοποιού στα μουσικά χαρακώματα, περιτριγυρισμένος από ένα δριμύτατο line up δεν φοβάται να πειραματιστεί και να ανακαλύψει νέους μουσικούς ορίζοντες, πράγμα που για μία ακόμη φορά ένδοξα φέρνει εις πέρας. Say your goodbyes!
7/10
Άρης – Χρήστος Κλεισιούνης
[email protected]
