Οι Σουηδοί Egonaut εκπλήσσουν ευχάριστα όποιον έρχεται σε πρώτη επαφή μαζί τους και το αυτό συνέβη και σε μένα. Το δεύτερο τους άλμπουμ έχει κομμάτια που στοχεύουν απευθείας στη ραχοκοκαλιά. Heavy Rock με ούμπαλα, χωρίς όμως να χάνουν σε μελωδία. Φανταστείτε τους Mastodon στο πιο άμεσο, με έξτρα Sabbath- ίλα, κοφτερά riffs αλά Metallica και με attitude των Motorhead. Προσθέστε και το Hammond organ στη χύτρα και το αποτέλεσμα είναι το λιγότερο ενδιαφέρον. Χώνουν αβέρτα, είναι εγκεφαλικοί όταν πρέπει, σου πετάνε και κάνα δύο ρεφρέν που σου μένουν και τέλος, done, deal. Με μετρημένες αλλαγές, ουσιώδη breaks και έξυπνα solos, οι Egonaut δείχνουν να το ξέρουν το τόπι. Βγάζουν και μια αλητεία, η οποία ξεθωριάζει βέβαια όταν μάθεις πως είναι Σουηδοί, αλλά δε μας χαλάει. Πολύ καλό το δισκάκι, βρείτε ευκαιρία και ακούστε το.
7.5/10
Γιώργος Τσινάνης
