Δε χρειάζεται παρά να δεις το εξώφυλλο του “Masked Reality” για να πάρεις γραμμή τι παίζουν οι Γάλλοι Infinite Translation. Αγνό, ανόθευτο, παραδοσιακό 80’s thrash metal. Χωρίς πολλά πολλά, όπως του αρμόζει και η αναβίωση του είδους καλά κρατεί. Με κομμάτια για πολύ κοπάνημα από την πρώτη νότα ως την τελευταία, οι Infinite Translation (άκυρο όνομα για Thrash μπάντα) στο δεύτερο τους άλμπουμ, μπορεί να μην ανακαλύπτουν την Αμερική, αλλά το είδος το παίζουν στα δάχτυλα. Χωρίς να είναι πολύ retro, βασίζονται σε ήρωες που ξαναζούν μέρες δόξας όπως οι Razor, Destruction και Exodus. Προσωπικά μου θύμισαν πολύ τους Hallows Eve και τους Whiplash, ειδικά στα φωνητικά. Γεμάτα τραγούδια με ασταμάτητο riffage, ημικουλά solos και πάρε να χεις ντούμπσι ντούμπσι. Άμα γουστάρεις thrash, το πιο πιθανό είναι να τους λιώσεις.
7/10
Γιώργος Τσινάνης
