Μ’ αρέσει που πολλά συγκροτήματα γυρνάνε στον παλιό ψυχεδελικό ύφος της δεκαετίας του 60 με γυναίκα μπροστάρισα όπως οι Christian Mistress, Blood Ceremony, The Devil’s Blood κ.α. Έτσι συμβαίνει και για το επταμελές(!) συγκρότημα από την Φινλανδία παρακαλώ πολύ οπού εδώ πρόκειται για το ντεμπούτο του με πολλές υποσχέσεις για το μέλλον! Οι στίχοι τους βασίζονται σε πιο μυστηριακές και απόκρυφες καταστάσεις από προσωπικές εμπειρίες όπως δηλώνουν και οι ίδιοι, οι οποίοι με τη μουσική δημιουργούν μια πιο μυστικιστική ατμόσφαιρα με πολλά γκάζια, κλασσικό heavy metal του τύπου Mercyful Fate και Iron Maiden και μια πρέζα από ψυχεδέλεια τύπου Roky Erickson. Ο δίσκος περιλαμβάνει δύο δωδεκάλεπτα έπη ενώ οι άλλες συνθέσεις κινούνται στο εξάλεπτο, αλλά δεν σε κάνουν να βαριέσαι σε κρατάνε σε εγρήγορση καθώς οι εναλλαγές είναι αρκετές. Οι συνθέσεις συνολικά όμως είναι απλά καλές χωρίς καμιά έκπληξη στο είδος. Αυτό που με χάλασε ήταν η παραγωγή και ο ήχος, αν δημιουργούσαν έναν πιο μεστό ήχο τα πράγματα θα ήταν σαφώς καλύτερα. Ακόμα καλύτερα αν τα φωνητικά επιδέχονταν μεγαλύτερης επεξεργασίας και έμπαινε και περισσότερη ψυχεδέλεια στο παιχνίδι. Τα keyboards γενικά με μπέρδεψαν, δεν βοήθησαν τα κομμάτια στο άριστο ενώ είχαν την συνθετική ικανότητα, χάθηκαν στην ηχητική μετάφραση μάλλον. Οι λάτρεις αυτού του είδους πρέπει να τους ακούσουν, όχι όμως ότι θα ενθουσιαστούν και πολύ αλλά αξίζουν προσοχής.
6.5/10
Tένια Λάρδα
