Η Ισλανδία είναι ένα άκρως γοητευτικό νησί που είναι άκρως αραιοκατοικημένο. Αυτό πιθανότατα έχει παίξει ρόλο στο να φημίζεται για τις ξεχωριστές καλλιτεχνικές εκφράσεις του πληθυσμού του. Η μουσική, ως χώρος τέχνης, δεν θα μπορούσε να διαφύγει αυτού του κανόνα. Από το νησί (χώρα), προέρχονται και οι γνωστοί πλέον σε μας, Sólstafir.
H γέννηση της μπάντας, πίσω στο 1995, έγινε με τους εξής: Gudmundur Oli Palmason στα τύμπανα, Halldor Einarsson στο μπάσο και φωνητικά/κιθάρες ο Adalbjorn Tryggvason. Το πρώτο τους LP ήρθε στα εφτά χρόνια ύπαρξης, μετά από τρία demos και ένα EP. Αυτά τα εφτά χρόνια, μέχρι το 2002 που βγήκε το “I Blodi Og Anda”, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στο πώς και με ποια κομμάτια, θα πρωτοεμφανιζόταν η μπάντα. Από καθαρό black metal στα πρώτα demos, το ντεμπούτο τους εξέπληξε με ύφος viking metal.
Το 2005 μας έφεραν το πολύ καλό “Masterpiece Of Bitterness”, που έφερε πολλά στοιχεία post-metal, διατηρώντας τον ήχο και την ταχύτητα της black metal κιθάρας. Αυτός είναι και ο λόγος που δίνεται hardcore/punk χαρακτήρας από πολλούς, σε αυτή την κυκλοφορία. Τραγούδια που άρεσαν περισσότερο από εκείνη την πολύ καλή περίοδο για το συγκρότημα, μεταξύ 2005 και 2014 ήταν τραγούδια που εμπεριείχαν ambient στοιχεία.
Μετά το πέμπτο LP τους “Otta”, o drummer αντικαταστάθηκε από τον Hallgrimur Jon Hallgrimsson. Η μεταβολή παγίωσε την καταθλιπτική ambient αισθητική σε μεγάλο ποσοστό των τραγουδιών τους, παραμένοντας πλέον σε post-rock/metal στοιχεία.
Στο νέο, έβδομο, album τους που τιτλοφορείται “Endless Twilight Of Codependent Love”, δεν έχουμε σημαντικές αλλαγές σε σχέση με το αρκετά καλό “Berdreyminn”. Τα φωνητικά είναι ελαφρά πιο πεσιμιστικά στην έκφραση. Η ατμόσφαιρα φέρνει συναισθήματα ματαιότητας και αφύπνισης, ενώ σε τρία τραγούδια μας δίνουν και riff punk rock.
Ταυτοχρόνως, αγναντεύοντας πίσω στο παρελθόν στα τραγούδια “Fjara” και “Lagnaeti” και λαμβάνοντας υπόψη το πόσο άρεσαν, θεωρώ πως θα πρέπει να δοθεί βάση στα “Akkeri”, “Alda Syndanna” και “Ulfur”. Ίσως οι καλύτερες στιγμές του album. Dark post-rock και post-metal, σε χαμηλούς ρυθμούς. Μην ψάξετε metal riffs, πιασάρικα ή ογκώδη. Θέλετε χαλάρωση με κάτι ξεχωριστό; Ελεύθερα.
7/10
Σπύρος Γρηγορίου
spyridongrigoriou@yahoo.com
