Θρησκευτικές αναζητήσεις έχουν σχεδόν όλοι οι καλλιτέχνες (κάποιοι, όπως ο Mustaine κι ο McBrain το έχουν πάει ακόμα παραπέρα βέβαια) και συνήθως τις εκφράζουν μέσα από τη μουσική τους. Ήρθε λοιπόν και η στιγμή των Argus να ψάξουν λίγο το θέμα, όχι τόσο από τη θρησκευτική του πλευρά, αλλά από την πλευρά κάποιου που ψάχνει απαντήσεις, όποιες κι αν είναι αυτές. Το τρίτο τους album με τίτλο “Beyond The Martyrs” δε δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτει μέσα από τα τραγούδια του… Περισσότερο δίνει ένα guideline και τροφή για σκέψη. Αυτό, φυσικά, δεν είναι κακό! Ξεφεύγοντας πλέον από το βαρυγδουπο, αργό doom, οι Argus μας δίνουν πιο άμεσο, πιο old school metal, με πιο απλοποιημένες και πιο εύπεπτες συνθέσεις. Και μη σας φοβίζει ο όρος “εύπεπτες” – αν κάνεις τα παραπάνω και έχεις διατηρήσει στο ακέραιο την ταυτότητά σου και τον ήχο σου, είσαι νικητής! Εντάξει, ίσως το πολύ επικό να φέρνει στο μυαλό τους Manowar (και το κλασικό κάλπαζων riff του “No Peace Beyond The Line” τους Maiden), αλλά σίγουρα δεν ακούγονται τόσο κολλημένοι όσο οι Manowar στο θέμα πολεμιστής-μάχη-τιμή-αξία κλπ και το έχουν πάει και λίγο παραπέρα. Βέβαια, το όλο cd έχει μια κάποια μονοτονία σε ότι αφορά το ύφος, τα tempo και τις μελωδίες, αλλά σίγουρα δεν έχει καμία άσχημη στιγμή και θα ευχαριστήσει τους fans της μπάντας (και όχι μόνο) (ειδικά η φωνή του Brian Balich λάμπει από γρέζο!)
8/10
Στέλιος Παύλου
