Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής λέγοντας πως παίρνοντας το νέο άλμπουμ των Ρώσων Grenouer για κριτική ήμουν γεμάτος προκατάληψη, μιας και πίσω στις πρώτες μέρες του περιοδικού, εν έτη 2005 είχα λάβει το τότε EP τους ονόματι “Try” για κριτική, το οποίο μονάχα αντιδράσεις απέχθειας μου έφερνε στο μυαλό. Στο “Blood On The Face” βρίσκω τον εαυτό μου να αναθεωρεί 100% για την εν λόγω μπάντα. Για όσους δεν τους γνωρίζουν, ενημερωτικά θα αναφέρω ότι η μπάντα δημιουργήθηκε εν έτη 1992 στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας από τον τραγουδιστή Andrey Ind και τον κιθαρίστα Alexander Motor και από τότε μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορήσει επτά δισκογραφικές δουλειές ενώ μουσικά η μπάντα ξεκίνησε ως thrash/death metal σχήμα (όπως την γνώρισα εγώ), πήγε σε πιο industrial μονοπάτια ενώ τώρα μάλλον με σιγουριά μπορώ να πω πως βρήκε τον ήχο της, μιας και η ίδια επέλεξε να ταξιδεύει σε πιο ατμοσφαιρικά gothic rock μονοπάτια, φέρνοντας μου στο μυαλό μπάντες τύπου Katatonia, Paradise Lost, Tiamat, Fall Of The Leafe και άλλα συναφή σχήματα. Μπορώ να πω πως έχω εντυπωσιαστεί από το αποτέλεσμα που ακούω στο “Blood On The Face” και είμαι απόλυτα σίγουρος πως σε αυτό έχει συμβάλει τα μέγιστα η ομάδα παραγωγής αποτελούμενη από τους Dualized & Eddy Cavazza (Mnemic), Anssi Kippo (Children Of Bodom) και Joonas Koto, με τον Mika Jussila να αναλαμβάνει τα του mastering στα Finnvox Studios. Είμαι σίγουρος πως οι ένθερμοι οπαδοί των παραπάνω σχημάτων θα βρουν την ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς στο πρόσωπο των Grenouer. Για εμένα προσωπικά πάντως ήταν. Με κερδίσανε και πάλι.
7.5/10
Νίκος Σιγλίδης
