Οι Nightfucker είναι ένα doom/death συγκρότημα. Προσοχή όμως! Μιλάμε για το αργόσυρτο, το τελείως σάπιο doom/death που δεν αφήνει περιθώρια για κάτι άλλο στη μουσική του πέρα από μαυρίλα και θάνατο. Καλό είναι βέβαια να είσαι κλειστός και να παίζεις οριοθετημένα, γιατί πολλές φορές το να παίζεις έχοντας εκατό διαφορετικές επιρροές βγάζει ένα διχασμένο αποτέλεσμα στον ακροατή, ένα μουσικό αχταρμά όπου δε βγαίνει άκρη για το τι θέλει να παίξει η μπάντα. Από την άλλη, κακό είναι και το ακριβώς αντίθετο, να παίζεις δηλαδή με παρωπίδες και να μην αφήνεις τη μουσική σου να αναπνεύσει.
Δυστυχώς το δεύτερο γίνεται πράξη σε αυτήν εδώ την περίπτωση, καθώς από την ακρόαση του δίσκου, αυτό που εισέπραξα είναι ένα συγκρότημα που αυτό που παίζουν είναι μια μουσική με παρωπίδες, που υπακούει πειθήνια στους κανόνες και τις νόρμες του είδους και δεν αφήνει περιθώρια για τις συνθέσεις να αναπτυχθούν, με αποτέλεσμα να έχουμε συνθέσεις πολλών λεπτών με ελάχιστα πράγματα μέσα, κάτι που οδηγεί σε πραγματικά αφόρητη πλήξη. Ο δίσκος είναι απόλυτα γραμμικός, δεν υπάρχει ούτε ένα ξέσπασμα κατά τη διάρκεια του για να αφυπνιστεί ο ακροατής, αντίθετα κινείται σαν χελώνα καθ’ όλη τη διάρκεια και δεν ακούγεται ούτε σάπιος, ούτε σκοτεινός, ούτε τίποτα από αυτά τα cool επίθετα, ακούγεται αφόρητα, τρομακτικά και απόλυτα κουραστικός. Επίσης, πρόκειται για μια τραγικά επιτηδευμένη προσπάθεια, όπου το συγκρότημα είναι ξεκάθαρο πως έχει παγιδευτεί στη doom/death φόρμα και δεν του πηγαίνει αυτός ο ήχος.
Δεν ξέρω κατά πόσο η μπάντα παίρνει στα σοβαρά αυτό που κάνει, αλλά πραγματικά, αν δεν ανοίξουν λίγο παραπάνω τα αυτιά τους σε νέα ακούσματα για να κάνουν τη μουσική τους πιο ενδιαφέρουσα, τότε καλύτερα να παρατήσουν το άθλημα. Χάρη θα κάνουν και στους εαυτούς τους και σε εμάς.
3.5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
