Σήμερα θα ασχοληθούμε με ένα καινούργιο συγκρότημα και με το ντεμπούτο άλμπουμ του. Ο λόγος για τους Αμερικανούς Embryonic Autopsy, μια brutal death metal μπάντα με old-school ήχο στη μουσική της, η οποία απαρτίζεται από τους Tim King, Scott Roberts και Arnaud Krakowka.
Η ιστορία του δίσκου είναι concept και μιλάει για εξωγήινους που βοηθούσαν τους γήινους πολιτισμούς να εξελιχθούν, μέχρις ότου ένα διαστημόπλοιο έπεσε στο Roswell του Νέου Μεξικό και επιστήμονες πήραν το DNA από τους εξωγήινους με σκοπό να φτιάξουν εξωγήινα/ανθρώπινα υβρίδια. Το σχέδιο τους, όμως, δεν πήγε όπως ήθελαν, αφού τα υβρίδια στράφηκαν ενάντια στην ανθρωπότητα.
Ήδη από τα πρώτα δευτερόλεπτα του εναρκτήριου κομματιού, “Regurgitated and Reprocessed”, σε συνεπαίρνει η δύναμη της μουσικής και το έντονο συναίσθημα του old-school brutal death. Τα βασικά συστατικά του δίσκου είναι οι βαριές κιθάρες, το καταιγιστικό παίξιμο στα τύμπανα, που με τα blast beats και την ανελέητη δίκαση βάζουν τον ακροατή στη γωνία και τον γαζώνουν, και τα μπρούταλ βαθιά φωνητικά, που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν καταλαβαίνεις καθόλου τι λέει. Όλα, δηλαδή, εκείνα τα στοιχεία που στοιχειοθετούν έναν εκρηκτικό brutal death δίσκο.
Αυτό που μου άρεσε σε αυτό το άλμπουμ, όταν τελείωσα την ακρόαση, είναι ότι καθ’ όλη τη διάρκειά του δεν υπήρξε στιγμή που να βαρέθηκα ή που να έχασα το ενδιαφέρον μου. Και αυτό το λέω, γιατί σε τέτοιους δίσκους υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος της επανάληψης, ακόμα και όταν η συνολική διάρκεια του άλμπουμ δεν ξεπερνάει τη μισή ώρα.
Καταρχάς, ο Scott Roberts έχει κάνει πολύ ωραία δουλειά στην κιθάρα και δεν μιλάω τόσο για τα γρήγορα ξεσπάσματα και τα βαριά riffs, όσο για το μελωδικό κομμάτι. Και αυτό είναι κάτι που παρατηρείται και στα γρήγορα σημεία, αλλά και στα πιο αργά, ενώ μελωδικά είναι και τα περισσότερα ωραία τεχνικά σόλο που ακούμε σε όλα τα τραγούδια. Επίσης, σε κάποια κομμάτια υπάρχει και groove κάτι που δίνει μια ωραία αντίθεση με το μπρούταλ στοιχείο.
Τα αργά σημεία που ανέφερα είναι ακόμη ένα στοιχείο, χάρη στο οποίο γίνεται πιο ενδιαφέρουσα η μουσική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το “Upon the Mayan Throne” το οποίο κινείται σε sludge ρυθμούς, με άκρως ατμοσφαιρικό ήχο και πολύ όμορφες μελωδίες από την κιθάρα. Αποτελεί ένα ωραίο διάλειμμά από τη γενικότερη μπρούταλ προσέγγιση του δίσκου, χωρίς όμως να είναι λιγότερο βαρύ ή σκοτεινό.
Και πέρα από αυτό το κομμάτι, υπάρχουν διάσπαρτα και άλλα μικρά ατμοσφαιρικά και μελωδικά περάσματα που αποδεικνύουν γενικά πως η μουσική των Αμερικανών δεν είναι μονοδιάστατη, αλλά έχει εναλλαγές. Και αυτό φαίνεται και στο τελευταίο κομμάτι, που είναι ουσιαστικά μια μονόλεπτη ορχηστρική και μελωδική σύνθεση, μόνο με ακουστική κιθάρα, που κλείνει με όμορφο τρόπο το δίσκο.
Νομίζω ότι έδωσα παραπάνω προσοχή στο κείμενό μου στο μελωδικό και ατμοσφαιρικό στοιχείο του δίσκου παρόλο που πρόκειται για έναν μπρούταλ death metal δίσκο. Απλά ήθελα να δώσω έμφαση πως δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με έναν καταιγιστικό δίσκο, που θα μπορούσε να ακουστεί βαρετό.
Οι Embryonic Autopsy έχουν καταφέρει να δώσουν στη μουσική του “Prophecies of the Conjoined” πολλαπλά επίπεδα που τον καθιστά έναν δίσκο που αξίζει να τον ακούσεις αρκετές φορές. Οι οπαδοί του brutal death metal και μάλιστα εκείνοι που γουστάρουν τις κυκλοφορίες της δεκαετίας του 90, θα βρουν εδώ μια αξιόλογη και πολύ δυνατή κυκλοφορία, με την οποία θα χτυπηθούν πολύ και θα περάσουν καλά.
7,5/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
