Τους Ιταλούς Ephel Duath δεν τους είχα ακούσει ποτέ σαν όνομα αλλά δυστυχώς τους έμαθα. Και για να μην παρεξηγηθώ δεν ξέρω οι δουλειές τους από το 2000 τι έχουν να πουν αλλά το EP τούτο είναι απαράδεκτο στην καλύτερη. Δύσκολα βρίσκεις κάτι να διασώσει την κατάσταση στα 3 6λεπτα κομμάτια που το απαρτίζουν. Ένα συνονθύλευμα από black metal και κάτι σαν progressive. Αλλοπρόσαλλες δομές, εκνευριστικές στιγμές και άχρωμα επίπεδα φωνητικά από την κυρία Karyn Crisis (γυναίκα του Davide Tiso, κιθαρίστα και ιδρυτή της μπάντας). Επίσης το ότι έχει λίγο τζαμάρισμα και πειραματικές στιγμές θα πρέπει να θεωρείται ότι έχει jazz επιρροές? Τότε εγώ είμαι ο Luis Armstrong! Ήθελα να ήξερα πως έμπλεξε ο Steve DiGiorgio και έπαιξε μπάσο εδώ… Stay away!
2/10
Παναγιώτης Αποστολόπουλος
