Ώρες-ώρες αναρωτιέμαι τι αμαρτίες έχω κάνει και τις πληρώνω έτσι ο άμοιρος. Εντάξει λοιπόν, ας ηρεμήσω. Δηλαδή το προσπαθώ αλλά ακούω κάτι τέτοια και δε μπορώ, κάτι με πιάνει. Σήμερα λοιπόν το μενού έχει συνωμοσιολογιακές μπούρδες μέσα από έναν αχταρμά επιρροών από metalcore και κλασικό metal που καταλήγει να ακούγεται σαν μια βαρύτερη και πιο αστεία εκδοχή των Green Day.
Ας το πάμε λοιπόν όσο πιο ψύχραιμα μπορούμε. Βασικά σε αυτήν την κριτική θα ήθελα να θίξω σε πρώτη φάση το περιεχόμενο των στίχων το οποίο είναι αν μη τι άλλο αστείο. Σύμφωνα λοιπόν με τους στίχους, Shitty Zombies είναι στην ουσία οι πολιτικοί που λέει σε αντίθεση με τον ιό που μολύνει ένα άτομο, αυτοί μολύνουν όλο τον κόσμο.
Αλήθεια τώρα; Και νόμιζα ότι η μουσική μας έχει ξεπεράσει τέτοιες βλακείες και να που ανακαλύπτω αραιά και που διάφορες τέτοιες χαζομάρες που προκαλούν γέλιο. Στοίχημα πως αν ρωτήσεις τη μπάντα θα σου πουν πως όλο αυτό με τον ιό είναι κόλπο κι ότι δεν υπάρχει. Το ότι τον έχουν κολλήσει μέχρι και άτομα που ξέρουμε βέβαια είναι μια λεπτομέρεια αλλά εντάξει.
Μουσικά τώρα, όπως είπαμε και παραπάνω είναι ένα κακόγουστο ανέκδοτο, επιπέδου Σεφερλή μάλιστα. Η δομή είναι προβλέψιμη και σε επίπεδο δημοτικού, ενώ το riffing το χουν παίξει κυριολεκτικά όλοι οι μοντέρνοι σε σημείο που πια πρέπει να έσπασαν ρεκόρ στο πόσο γρήγορα έγραψαν τη μουσική. Σίγουρα σε λιγότερο από δίωρο, είμαι σίγουρος για αυτό. Το μόνο αξιοπρεπές εδώ πέρα είναι η παραγωγή η οποία προσπαθεί να σώσει τα άσωστα και έχει ένα λόγο ύπαρξης.
Και πάλι όμως, έχω ακούσει εκατοντάδες κυκλοφορίες με παραγωγή πολύ καλύτερη από αυτήν εδώ. Συνοψίζοντας, έχουμε αστεία μουσική, αστείο στιχουργικό περιεχόμενο και εμένα τον άμοιρο να προσπαθώ να καταλάβω σε τι φταίω και το πληρώνω. Α, και αστείο βαθμό. Ούτε συνταγή του Μαμαλάκη δεν έχω όρεξη να κάνω, εκεί με καταντήσατε αλήτες. Ε αλήτες.
1/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
