Με το που πατάω το “play” σκέφτομαι ότι είμαι το χειρότερο άτομο για να κρίνει αυτό το δίσκο. Power, αυτό που δεν μπορώ να ακούσω, αυτό για το οποίο νιώθω απέχθεια. Γρήγορο, χαρούμενο, ελπιδοφόρο, νιώθω λες και παίζουν metal τα Στρουμφάκια. Πρέπει όμως να είμαι όσο μπορώ αντικειμενικός και προς το παρόν να βάλω τα όμορφα συναισθήματα που με διακατέχουν πίσω…
Με το πρώτο κομμάτι “Fail No More” που ανοίγει το δίσκο αυτό που παίρνεις είναι ένα κλασικό γρήγορο power κομμάτι. Η συνέχεια με το “To Infinity” ενώ σου δίνει την αίσθηση ότι συνεχίζει το πρώτο κομμάτι διαφοροποιείται από τα φωνητικά, όπου παίρνει το σκήπτρο η Giada “Jade” Etro και προσθέτουν και κάποια συμφωνικά στοιχεία. Η συνέχεια του δίσκου συνεχίζει έτσι, speed, power, με εναλλαγές φωνητικών όπου ξαφνικά ακούγονται και κάποια harsh φωνητικά να προσπαθούν να death-ίσουν. Και σκέφτομαι, υπάρχει κάτι που δεν έχουν βάλει στο δίσκο; Δεν θα το σχολιάσω άλλο αυτό…
Η φωνή της Giada “Jade” Etro είναι αρκετά δυναμική και ευτυχώς όχι γλυκανάλατη αλλά δυστυχώς δεν διαφοροποιείται από τα τόσα groups που οδηγούνται κυρίως από τα γυναικεία φωνητικά. Το ίδιο ισχύει και για τα death-ίζον φωνητικά, τα οποία θα προτιμούσα να μην υπάρχουν μιας και όλο αυτό το mix δεν μου αρέσει. Αλλά! Ναι, δεν είναι όλο το αποτέλεσμα στα γούστα μου αλλά πρέπει να παραδεχθώ ότι η δουλειά που έχουν κάνει είναι καλή. Καλές συνθέσεις, σωστές φωνές καλή παραγωγή και καλή ενέργεια. Πιθανότητα ίσως κάποιος με άλλα ακούσματα να το εκτιμήσει περισσότερο.
6/10
Δημήτρης Εμμανουήλ
[email protected]
