Γερμανία, μια χώρα που φημίζεται για την εξαγωγή μουσικών σχημάτων στη βιομηχανία, με μεγαλύτερα και πιο τρανταχτά ονόματα τους Scorpions και τους Rammstein μεταξύ άλλων πολλών. Στη metal μουσική συγκεκριμένα υπάρχει μεγάλη κινητικότητα από τη χώρα, αλλά ποτέ δεν έχω ακούσει (απ’ όσο θυμάμαι τουλάχιστον) κάποιο άλλο είδος.
Ο Patrick Richardt για παράδειγμα, για τον οποίο θα μιλήσω τώρα, κυκλοφορεί τον τρίτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο “Pangea Pangea” σε ύφος και τόνους του indie rock. Πρώτη μου εμπειρία με γερμανικό στίχο και τη συγκεκριμένη μουσική σε συνδυασμό, πράγμα το οποίο δεν έχω συνηθίσει ομολογώ.
Τα γερμανικά είναι απαίσια γλώσσα, αλλά για κάποιο λόγο τη λατρεύω, οπότε ήμουν αρκετά περίεργος να ακούσω τι έχει να προσφέρει στα αυτιά μου ο Patrick. Δυστυχώς, δεν τα κατάφερε να με κερδίσει. Η γερμανική γλώσσα περιέχει πολλούς φθόγγους, δεν είναι πολύ μελωδική, εύηχη, δεν είναι εύκολο να την ακούς να τη μιλάνε, πόσο μάλλον να τραγουδιέται.
Η μουσική μεστή θα έλεγα, τίποτα ιδιαίτερο να σε κερδίσει κατά τη διάρκειά της, απλή έως βαρετή σύνθεση βασισμένη στην ακουστική κιθάρα και το synthesizer σε πολλά σημεία με μικρές και λεπτές πινελιές από τα τύμπανα. Κάποια κομμάτια όπως τα “Hirte Der Kaputten, Ein Aufstand”, “Visionaere”, το “Nur Ein Tag” και το ομότιτλο του δίσκου είχαν έναν πιο χορευτικό χαρακτήρα, θα μπορούσε να πει κανείς μια πιο ήπιας μορφής The Killers όσον αφορά την αίσθηση.
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δόθηκε μια περαιτέρω καλή εντύπωση. Από την άλλη κομμάτια που ίσως με λίγες ακροάσεις ακόμα πιθανότατα φτάσουν κοντά στο σημείο να πω ότι μου αρέσουν είναι τα “Denn Du Bist Wie Ich”, “Pangea Pangea” το οποίο είχε ένα κάπως πιασάρικο refrain και “Goldener K fig” με ένα πιο μπαλαντοειδές ύφος.
Στην metal μουσική εγώ πιστεύω ότι αναδεικνύεται ο χαρακτήρας της γλώσσας λόγω των «βρώμικων» φωνητικών (βλ. Heaven Shall Burn) περισσότερο απ’ ό,τι στα καθαρά. Όχι ότι είναι καθοριστικό αυτό, για παράδειγμα ο Till Lindemann των Rammstein μπορεί κάλλιστα να υποστηρίξει τη γλώσσα λόγω χροιάς και φωνής. Ο Patrick Richardt από την άλλη υστερεί σε αυτήν την προσέγγιση για τα δικά μου γούστα καθώς έχει μια πιο ψιλή και λεπτή φωνή. Patrick φίλε μου έπιασες δύσκολο συνδυασμό, ελπίζω να τα καταφέρεις κάποια στιγμή καλύτερα.
3/10
Γιάννης Σεβίλογλου
[email protected]
