Προσωπικά χάρηκα κατά το ήμισυ όταν μου ανατέθηκε η συγκεκριμένη κυκλοφορία καθώς οι Exhumed είναι από τις λίγες death/grind μπάντες που μπορώ να ακούσω με ευχαρίστηση, καθώς θεωρώ ότι έχουν ολοκληρωμένες συνθέσεις κι όχι απλά το ίδιο κομμάτι με διάρκεια ενός λεπτού που κουράζει. Όσο πάλι για τους Gruesome, ποτέ δε μπόρεσα να καταλάβω το λόγο που αυτή η μπάντα είναι σε μια τόσο μεγάλη εταιρεία, καθώς δε μιλάμε για τίποτα άλλο από μια καρικατούρα, και μάλιστα σε επίπεδο αστειότητας, των Death της “Leprosy” και “Spiritual Healing” περιόδου. Οι τύποι έχουν μέχρι και κομμάτι που λέγεται “Closed Casket”, μιλάμε για δείκτη νοημοσύνης μπρόκολου, και καμία όρεξη για να δημιουργήσουν κάτι δικό τους.
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, η μία πλευρά του split, αυτή που περιλαμβάνει τους Exhumed, είναι ενδιαφέρουσα και κρατάει τον ακροατή σε εγρήγορση με το death/grind της μπάντας να είναι στα συνήθη φρενήρη επίπεδα, που δεν ξεχνάει κιόλας να εμπλουτιστεί με γερές δόσεις death metal, όπου αυτό είναι απαραίτητο. Για μια ακόμα φορά πείθει ότι οι Καλιφορνέζοι κακή κυκλοφορία δε θα βγάλουν και από την άλλη έχουμε το “Leprosy”/“Spiritual Healing” του… άστεγου. Προφανώς όλοι όσοι παίζουν μουσική έχουν τις επιρροές τους, είναι αδύνατον να είσαι μουσικός χωρίς να έχεις κάποια επιρροή, το θέμα όμως είναι ότι υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του «επηρεάζομαι από κάτι» και του «αντιγράφω στεγνά επειδή δεν είμαι σε θέση να κάνω κάτι καλό που να είναι δικό μου». Και οι Gruesome ανήκουν σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία καθώς πολύ απλά στα δύο full-lengths που έχουν βγάλει έχουν σχεδόν ξεπατικώσει τα “Leprosy” και “Spiritual Healing” αντίστοιχα.
Και αυτό γίνεται και εδώ, καθώς δεν προχωράνε στον επόμενο δίσκο των ηρώων τους, το “Human”, αλλά παραμένουν στα δύο προαναφερθέντα με τα συνηθισμένα βαρετά αποτελέσματα. Συγγνώμη, αλλά όταν ακούω μια κυκλοφορία, και δη καινούρια, δε θέλω να μου δημιουργεί τη διάθεση να ακούσω μια αγαπημένη μου μπάντα για χιλιοστή φορά, αντίθετα, θέλω να με κάνει να θέλω να ασχοληθώ ξανά με τη συγκεκριμένη μπάντα μελλοντικά.
Κλείνοντας, ο βαθμός που θα δείτε αφορά μόνο την Exhumed πλευρά, η οποία για μια ακόμα φορά είναι απολαυστικότατη, καθώς άμπαλοι τύπου Gruesome μόνο γέλιο μου προκαλούν. Ασχοληθείτε καλύτερα με το “Condemned To Misery” των Skeletal Remains που είναι ό,τι πιο κοντινό στο “Spiritual Healing”, ειδικά στο θέμα των leads, και με τις πρώιμες δουλειές των Morgoth που είναι ό,τι πιο κοντινό στο “Leprosy”, χωρίς φυσικά να είναι αντιγραφή αμφότερα. Αλλά φυσικά ξέχασα, δε τους έχει η Relapse αυτούς, δεν ασχολούμαστε, ας ακούσουμε τους Gruesome που κυριολεκτικά αναμασούν riffs και τα πετάνε στα μούτρα μας. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά επειδή ακριβώς δεν προχώρησαν στη “Human” εποχή, έδωσαν τροφή σε κάτι πυροβολημένα γίδια, κατά πάσα πιθανότητα από αυτούς που τους έδερναν στο σχολείο και τους παίρνανε το φαγητό, να βγουν και να πουν ότι «ευτυχώς που δεν το έκαναν αυτό, γιατί οι Death σταμάτησαν στο “Spiritual Healing”». Τα νεύρα μου.
5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
