Πριν ακολουθήσει τους Vindictiv, ο Σουηδός κιθαρίστας Stefan Lindhom ίδρυσε τους Firecracker, των οποίων το ντεμπούτο θα ενθουσιάσει τους οπαδούς των Dream Theater. Το “Βorn On Fire” συνδιάζει την πολυπλοκότητα του progressive με τον heavy ήχο των Vindictiv. Αυτά τα 8 τραγούδια πραγματικά είναι πολύ καλοπαιγμένα και με όλες τις λεπτομέρειες δουλεμένες άψογα.Heavy-progressive metal και η μουσική χωρίς κανένα ψεγάδι. Επιρροές από Dream Theater, Steve Vai και Malmsteen. Όσο για τα φωνητικά… πάντα είναι δύσκολο να βρεθεί κάποιος που να μπορεί να ανταπεξέλθει καλά στις απαιτήσεις του progressive. Ο Tommy Kerevik, αν και φαίνεται να έχει πολύ δρόμο μπροστά του, έχει δώσει τον καλύτερο του εαυτό. Όταν τραγουδάει θυμίζει Ray Alder (Fates Warning)-πάντα σε ένα “μέτριο” ύψος, χωρίς ιδιαίτερα ψηλά φωνητικά. Το θέμα όμως με τα φωνητικά αλλά και με το σύνολο των στοιχείων που αποτελούν το “Born On Fire” είναι ότι γίνεται βαρετό. Υπάρχουν αμέτρητα solos, κομμάτια που ξεκινάνε με αυτά και άλλα που υπάρχουν σχεδόν μόνο solo. Αν και fan των solo, όταν το ακούω συνέχεια χάνει τη μαγεία του-επιπλέον δεν υπάρχουν αξιοσημείωτα riffs. Δηλαδή με το να δίνεται τόση βάση σε έναν παράγοντα, η μπάντα ξέχασε έναν άλλον πολύ σημαντικό. Επίσης πολύ άσχημο ακούγεται το ότι ο Hasse Wazzel στα drums παίζει συνέχεια τον ίδιο ρυθμό. Παρόλα αυτά υπάρχει τόση μελωδικότητα, που φτάνει σε σημείο να κουράζει πολύ. Θέλω να τονίσω πως δεν μειώνω την δουλειά των Firecracker, αντιθέτως τους δίνω συγχαρητήρια που αν και καινούριο όνομα, δεν κυκλοφόρησαν κάτι μέτριο. Εμένα όμως με κούρασε πολύ. Γενικά όλο το φάσμα της μουσικής είναι θέμα υποκειμενικό και ιδιαίτερα το progressive. Πιστεύω ότι δεν θα ενθουσιάσει ούτε τους λάτρεις του είδους.
6/10
Μαρία Θεοδωράκη
