Αλήθεια πόσοι από σας θυμάστε το θρυλικό “Hocus Pocus” του 1973; Δεν πίστευα ότι εν έτη 2012 θα άκουγα νέο άλμπουμ από τους Focus μέχρι που πήρα το “X” στα χέρια μου. Φυσικά έχουν αλλάξει πάρα πολλά στη μπάντα των Ολλανδών γερόλυκων αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Από το αρχικό lineup έχουν μείνει μόνο ο ιθύνων νους Thijs van Leer (πλήκτρα, φλάουτο, φωνητικά) και ο Pierre van der Linden (ντραμς) με τους “νέους” Menno Gootjes (κιθάρες) και τον θετό γιο του van Leer, Bobby Jacobs (μπάσο) να συμπληρώνουν την παρούσα σύνθεση. Η μπάντα δείχνει από το πρώτο λεπτό τις διαθέσεις της εκπλήσσοντας ευχάριστα με τραγούδια όπως το εναρκτήριο “Father Bachus”, το υπέροχο “Victoria” και αν συνεχίσω έτσι θα αναφέρω ολόκληρο το άλμπουμ. Το ρητό “η γριά κότα έχει το ζουμί”, ισχύει και με το παραπάνω σε αυτή τη περίπτωση και προκαλώ όλες τις νέες μπάντες που ισχυρίζονται ότι παίζουν progressive rock να ακούσουν τούτο εδώ το άλμπουμ για να μάθουν τι εστί πραγματικό προοδευτικό rock. Το ενδέκατο άλμπουμ των Focus περιλαμβάνει όλα όσα αγαπήσαμε από τη δεκαετία του 70’: θεατρικότητα, υπερβολή, γοητεία και λυρισμός που μαζί με τις jazz/fusion πινελιές δίνουν ένα αποτέλεσμα που εγγυάται για την ποιότητά του. Αγοράστε αυτό το άλμπουμ δίχως δεύτερη σκέψη και αφεθείτε στη μαγεία με την οποία είναι πλημμυρισμένο. Η γενιά των “παππούδων” Camel, King Crimson, Eloy τελικά δεν θα πεθάνει ποτέ. Well Done!!!
8.5/10
Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος
