Η σχέση μου με τους Lordi είναι περίεργη. Έχω ακούσει τις πιο πολλές δουλειές τους, τις οποίες και θεωρώ στην χειρότερη περίπτωση απλά καλές, και μου αρέσουν αρκετά από τα τραγούδια τους. Παρόλα αυτά, δεν είναι από τις πρώτες επιλογές μου στον ήχο τους. ίσως σε αυτό φταίει το ότι ποτέ δεν χώνεψα το image που οι ίδιοι τόσο έξυπνα πουλάνε εδώ και πολλά χρόνια.
Το “Screem Writers Guild” είναι η δέκατη όγδοη παρακαλώ δουλειά τους, κάτι διόλου ευκαταφρόνητο όσο και το γεγονός πως από το 2020 και το “Killection” έχουν κυκλοφορήσει οχτώ παρακαλώ άλμπουμ μαζί με αυτό. Ο τίτλος του είναι μια έξυπνη αναφορά στην “Screen Writers Guild”, έναν οργανισμό κινηματογραφικών συγγραφέων του Hollywood που δραστηριοποιήθηκε από το 1920 ως το 1950. Παρότι το άλμπουμ δεν είναι concept, είναι ολοφάνερο από τους τίτλους και μόνο των τραγουδιών πως είναι έντονη η κινηματογραφική του προσέγγιση.
Δεκατέσσερις συνθέσεις έχει το άλμπουμ με δύο από αυτές να είναι ιντερλούδια. Τα πενήντα πέντε του λεπτά κυλάνε άψογα μιας και ο κύριος Lordi είναι σε μεγάλη φόρμα για μια ακόμα φορά. Το late ’80s / early ’90s rock ακούγεται ευχάριστα και τα πιο πολλά κομμάτια να είναι αρκετά εμπορικά. Δυνατές μελωδίες και ρεφραίν που καρφώνονται στο μυαλό του ακροατή από την πρώτη ακρόαση.
Διαλέγω με μια σχετική δυσκολία το εναρκτήριο “Dead Again Jane” και συνεχίζω με τα “Thing In The Cage”, κατά την άποψη μου το καλύτερο του άλμπουμ, αλλά και με “In The Castle Of Dracoolove”… τι να πούμε ο άνθρωπος είναι μάστορας σε αυτό που κάνει.
Μπορεί να κυκλοφόρησαν μια σέσουλα από άλμπουμ αλλά στο “Screem Writers Guild” οι Lordi ακούγονται φρέσκοι και αρκετά δυνατοί. Χωρίς να μπορώ να πω αν αυτό είναι το καλύτερο τους άλμπουμ, μπορώ να πω ότι είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα τους!
6,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
[email protected]
