Οι Four Stroke Baron είναι μια new wave/progressive rock μπάντα από την Αμερική. Μετά από το επιτυχημένο ντεμπούτο τους, με τίτλο “Planet Silver Screen”, επιστρέφουν με το “Classics”. Ο συνδυασμός new wave με progressive rock με παραξενεύει, οπότε ας δούμε τι έχει να μας πει το “Classics”.
Αρχίζουμε με ένα έντονο ambience των πλήκτρων στο “Radium”. Τα ηλεκτρονικά στοιχεία είναι πολύ έντονα ήδη από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Το κομμάτι αργεί να μπει αλλά σίγουρα μας αποζημιώνει με το groove-άτο riff του. Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που στο άλμπουμ έχει βοηθήσει ο μοναδικός, Devin Townsend. Τα φωνητικά δεν ακούγονται μέχρι το πέμπτο λεπτό του κομματιού, κάτι το οποίο με κούρασε λίγο.
Το groove συνεχίζει με το “Rolling Gloom 1999”, μέχρι να μπουν άκρως επεξεργασμένα, φιλτραρισμένα φωνητικά. Ευτυχώς δεν κράτησαν για πολύ και επιστρέφουμε στο κανονικό ύφος του κομματιού. Όσο προχώραγε το άλμπουμ κατάλαβα ότι ίσως να υπάρχει μια επανάληψη των στοιχείων που αναφέρθηκαν παραπάνω. Ακόμα και στο “Khera” που είναι το μικρότερο κομμάτι μέχρι τώρα, το όλο vibe είναι για εμένα αρκετά κουραστικό.
Το “Prostitute” είναι σίγουρα ό,τι καλύτερο έχω ακούσει μέχρι τώρα. Κολλητική φωνητική μελωδία και ένα πολύ ωραίο riff με υπέροχες αλλαγές. Το “13 Steps To Stockton” μου έβγαλε την αύρα του: «δες πόσο υπερβολικοί μπορούμε να γίνουμε». Χωρίς κανένα λόγο όμως. Η πλήρης έλλειψη δομής, είναι κάτι που σίγουρα δεν μου αρέσει. Συνεχίζοντας, ο χρόνος πέρασε αρκετά αργά. Έως και πολύ αργά…
Το άλμπουμ μου φάνηκε ότι δεν λειτούργησε σαν σύνολο. Σκόρπια riffs, samples, synths και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί. Μπορεί να φταίει ότι δεν είμαι οπαδός του evil lord Devin Townsend και η μπάντα παρουσιάζει πάρα πολλές ομοιότητες με τη μουσική του. Αν σας αρέσει το ιδιαίτερο prog του Townsend, τότε οι Four Stroke Baron δεν θα σας απογοητεύσουν.
4/10
Θανάσης Γκότοβος
[email protected]
