Πάσχετε από αϋπνίες; Έχει πολύ ήλιο και μετά από ένα χρόνο καραντίνας θέλετε να πέσετε ολίγον τι ψυχολογικά; Σας έχω την λύση. Το τρίτο album των Framing Skeletons. ΟΚ, μπορεί να είμαι κάπως σκληρός και σε καμία περίπτωση τα κομμάτια του “Luminescence” να είναι χάλια αλλά προσωπικά ένα χασμουρητό το έριξα.
Οι Framing Skeletons μας έρχονται από το Αμέρικα. Αν και είναι μαζί από το 2019 έχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο ακόμα δουλειές, τα “The Blueprint Exchange” και “Osmium”. Στο δελτίο που έλαβα αναφέρονται σαν ντουέτο αποτελούμενο από τους Jeremy Burke (κιθάρες/φωνή) και Bryan Holub (τύμπανα/φωνή) αν και στην σελίδα τους στο Facebook αναφέρεται και ο Ethan Berry (μπάσο/φωνή).
Κατά τους ίδιους, το “Luminescence” είναι κάτι σαν album-αδελφός του “Osmium” το οποίο ήταν και πολύ σκληρό, κατά τα λεγόμενά τους μιας και δεν το έχω ακούσει. Έτσι εδώ αποφάσισαν να ρίξουν τους τόνους.
Τους έριξαν όμως πάρα πολύ κατά την άποψή μου. Το prog rock τους εδώ πατάει στα όρια του dark pop. Κυρίαρχο όργανο είναι η φωνή και το πιάνο/πλήκτρα. Κιθάρα όπου υπάρχει είναι σχεδόν πάντα χωρίς παραμόρφωση ενώ μπροστά βγαίνει στα διάφορα solos που σε γενικές γραμμές είναι καλά. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι αρκετές από αυτές τις συνθέσεις θα ήταν σίγουρα πολύ πιο ενδιαφέρουσες αν είχαν πιο σκληρό ήχο.
Το πρόβλημα μου είναι ότι ενώ μπορώ να ακούσω όλα τα κομμάτια του album χωριστά και να πω ότι είναι καλά, σαν σύνολο με κούρασαν πάρα πολύ. Έδωσα μάχη για να το ακούσω στην συνολική του διάρκεια. Δηλαδή μιλάμε για ένα album που ανοίγει ίσως με το πιο μαλακό κομμάτι του. Ίσως αν κάποιος ακούσει αυτή την δουλειά σε συνδυασμό με την προηγούμενή τους να βγάλει μεγαλύτερο νόημα. Για αυτόνομη όμως κυκλοφορία, δεν με έπεισε για τον ρόλο της.
6/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
