Να και άλλη μια μπάντα για την οποία είχε βουίξει το underground, αλλά εγώ δεν είχα πάρει χαμπάρι μέχρι τώρα. Οι Gatecreeper από την Arizona των U.S. of A κυκλοφορούν τη δεύτερη full-length δουλειά τους μετά το “Sonoran Depravation” του 2016. Δεν είναι όμως γενικά η δεύτερη δισκογραφική προσπάθειά τους, αφού σαν γνήσια old-school death metal μπάντα έχει βγάλει και ένα σκασμό από splits και EPs επειδή για κάποιο λόγο πρέπει να βομβαρδίζουμε τους οπαδούς με «συλλεκτικές» κυκλοφορίες που έχουν ένα και δύο κομμάτια μέσα.
Γκρίνια τέλος, πάμε παρακάτω. Οι Gatecreeper, συνεχίζοντας απ’ όσο διαβάζω αυτό που έκαναν και στο ντεμπούτο τους, παίρνουν το death metal που αναπτύχθηκε στη σκηνή της Στοκχόλμης (Entombed, Dismember, Grave κλπ) , έχουν μια γερή δόση από Bolt Thrower και προσθέτουν κάποια παραπάνω στοιχεία ώστε να διαφοροποιηθούν από τις αμέτρητες άλλες μπάντες που κάνουν το ίδιο. Η βάση βέβαια παραμένει ίδια, όπως και οι επιρροές τους από το old-school death metal.
Ένα πρώτο παράδειγμα είναι το “From The Ashes”, το οποίο είναι και το πιο μελωδικό που έχουν κάνει μέχρι τώρα σύμφωνα με τους ίδιους. Η μελωδία στα riffs είναι εμφανέστατη σε όλη τη διάρκεια του κομματιού, κάτι το οποίο αποφεύγουν να κάνουν τόσοι και τόσοι στον ίδιο χώρο και μπράβο τους γι’ αυτή την κίνηση. Μελωδικά riffs ακούγονται και στο “In Chains”, όχι όμως τόσο έντονα ενώ άλλο ένα παράδειγμα είναι το “Boiled Over”με την ακόμα πιο έντονη Bolt Thrower προσέγγιση και ένα πολύ δυνατό groove στον mid-tempo ρυθμό του. Τέλος, το “Absence Of Light”που κλείνει το album είναι ένα καθαρό doom / death metal κομμάτι.
Σε σχέση με το “Sonoran Depravation”, υπάρχουν εμφανείς διαφορές στο ηχητικό αποτέλεσμα. Πολύ καλύτερη παραγωγή, ενώ τα φωνητικά του Chase E. Mason ακούγονται πιο καθαρά και είναι πραγματικά κτηνώδη. Το εντελώς ό,τι να ‘ναι εξώφυλλο του Brad Moore δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να το πάρω στα σοβαρά, αν και ο συγκεκριμένος έχει κάνει παρόμοια στην μέχρι τώρα καριέρα του. Εν κατακλείδι, μία καλή και διαφορετική προσπάθεια από τους Gatecreeper που δε θέλουν να μείνουν στάσιμοι και ξεροκέφαλοι στο old-school death metal τους. Μετά από λίγες ακροάσεις όμως, δε μου άφησε την αίσθηση να θέλω να το βάλω πάλι να παίζει στα ηχεία μου. Για τους οπαδούς του είδους όμως, πιστεύω ότι είναι ό,τι πρέπει.
5,5/10
Γιώργος Τερζάκης
