Χμ… Να και κάτι διαφορετικό από τις μέχρι τώρα δουλειές που έπεφταν στα χέρια μου, και μάλιστα που με εξέπληξε ευχάριστα! Αν και στην αρχή, διαβάζοντας το όνομα της μπάντας, τον τίτλο του άλμπουμ και είδα και το εξώφυλλο, ήμουν έτοιμος να πάω στη ντουλάπα να βγάλω το φτυάρι. Όταν όμως άρχισα να ακούω αυτό το διπλό άλμπουμ, πήγα και το έβαλα στη θέση του, μονολογώντας “ποτέ μη κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του”. Το “Mother’s Ruin” με πήγε πολλές δεκαετίες πίσω, στα 60’s, 70’s και με το στυλ της μουσικής που παίζουν αλλά και με τη παραγωγή, η οποία φαίνεται ότι είναι του 2013 αλλά με την αίσθηση περασμένων δεκαετιών. Οι επιρροές τους; Πολλές! Humble Pie, The Rolling Stones, The Doors, Climax Blues Band, Cream, The Faces Deep Purple, μέχρι και Status Quo στο “Rockin’ Horse”. Το κακό είναι ότι πέφτουν στη παγίδα σε μερικά σημεία να μη αποφεύγουν να αντιγράψουν, όπως στο προαναφερθέν “Rockin’ Horse”, το “Listen What I Say” που λες: “Αυτό είναι Captain Beyond!” ή στο “Den Of Wolves” που ακούς το “Cocaine” στο κουπλέ. Αλλά μιας και δεν υπάρχει πια παρθενογένεση πια στη μουσική, ας αφήσουμε πίσω αυτά τα ευτυχώς λίγα σημεία που είναι λες και έχουν κάνει αντιγραφή-επικόλληση και ας μείνουμε στη φρεσκάδα που αποπνέει αυτό το διπλό άλμπουμ. Σε γενικές γραμμές αυτή η δεύτερη δουλειά των Gin Lady, δεν θα πω ότι είναι δύσκολη σαν άκουσμα για έναν οπαδό του είδους, απλώς πιστεύω ότι θέλει πολλές ακροάσεις για να μπεις στο κλήμα του δίσκου. Το “Mother’s Ruin” είναι μία πολύ προσεγμένη δουλειά, που λογικά δεν θα τη χάσουν οι οπαδοί της rock σκηνής. Αλλά και οι υπόλοιποι μουσικόφιλοι καλό θα ήταν να της ρίξουν μια αυτιά.
7/10
Χάρης Παπαδόπουλος
