AlbumsΚριτικές

Goad – La Belle Dame (My Kingdom Music)

Οι Goad είναι μια πολυμελής μπάντα από τη Φλωρεντία της Ιταλίας. Αποτελείται από εννέα άτομα, με ιθύνων νου τον πολυοργανίστα μουσικό, συνθέτη και ενορχηστρωτή Maurilio Rossi. Το έτος ιδρύσεως της μπάντας χρονολογείται πίσω στο 1975 και διαθέτουν έναν αντίστοιχα πλούσιο κατάλογο, με πιο πρόσφατη κυκλοφορία το Landor του 2018.

Οι Goad παίζουν progressive rock κι αναγνωρίζουν ως κύριες επιρροές τους συγκροτήματα και καλλιτέχνες όπως οι Van Der Graaf Generator, King Crimson, Genesis, PFM και Procol Harum. Το La Belle Dame είναι ένας θεματικός δίσκος που είναι δομημένος στα πρότυπα οπερέτας. Το κεντρικό θέμα του είναι εμπνευσμένο από την ομώνυμη δημιουργία του Άγγλου ποιητή  John Keats. Δεν είναι η πρώτη φορά που το σχήμα αντλεί έμπνευση από την λογοτεχνία και συγκεκριμένα από την ποίηση, καθώς το 1994 είχε κυκλοφορήσει το Tribute To Edgar Allan Poeκαι το 2004 το Raomen: Spoon River Anthology Songs. Το τελευταίο αποτέλεσε φόρο τιμής στην ομότιτλη ανθολογία του Αμερικάνου ποιητή Edgar Lee Masters.

Η μεγαλύτερη παγίδα που μπορεί να πέσει μια τέτοιου είδους μπάντα είναι ότι συχνά θεματικός άξονας και μουσική είναι σε τέτοιο βαθμό αλληλένδετα που δεν μπορείς να απολαύσεις το δεύτερο χωρίς να ενδιαφέρεσαι ιδιαίτερα για το πρώτο. Ευτυχώς, κάτι τέτοιο δε συμβαίνει  εδώ. Σε αυτό το δίσκο τουλάχιστον, καθότι είναι η πρώτη μου επαφή μαζί τους. Τα δεκατέσσερα κομμάτια, στα οποία εντάσσονται η πενταλογία To Sorrow Good Morrowκαι οι τριλογίες The Sweetness Of The PainκαιMagic Stairway, έχουν μια ευχάριστη blues χροιά που γίνεται αντιληπτή ακόμα και από κάποιον που ακούει το δίσκο χωρίς να γνωρίζει καν ότι υπάρχει συγκεκριμένος θεματικός άξονας ή χωρίς να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον John Keats και το έργο του.

Έχουμε πληθώρα στοιχείων, ενδεικτικά αναφέρω σαξόφωνο, όμποε, φλάουτο, βιολί, συν τα παραδοσιακά όργανα που έχει μια rock/metal μπάντα. Αλλά το αποτέλεσμα δεν ακούγεται στιγμή παραφορτωμένο ή αχρείαστα πλουμιστό. Σπάνιο ευτύχημα για συγκρότημα και μάλιστα πολυπληθές, που φέρει την ταμπέλα prog δίπλα στο όνομά του. Εικάζω ότι σε αυτήν την ευστοχία συνέβαλλε το γεγονός ότι πέρα από τον ηγέτη της μπάντας κι οι υπόλοιποι μουσικοί  είναι πολυοργανίστες και ό,τι ακούμε στο δίσκο είναι παιγμένο από τους ίδιους.

Οπότε, η αντίληψή τους για την τοποθέτηση των πνευστών και του επιπλέον έγχορδου στα κομμάτια είναι διαφορετική σε σχέση με εξωτερικούς μουσικούς που θα είχαν κληθεί με σκοπό απλά να συμμετάσχουν μεμονωμένα. Οι οποίοι μπορεί να είναι εξαιρετικά καλοί στο αντικείμενό τους αλλά συχνά είναι άνθρωποι που καλούνται να παίξουν σε ένα δίσκο που μέχρι χτες δε γνώριζαν καν τη μπάντα και το ύφος της. Κατά συνέπεια τι ταιριάζει με αυτό, τι δεν ταιριάζει και σε τι ποσότητα πρέπει να προστεθεί αυτό που ταιριάζει. Ακόμα και αν το ύφος της μπάντας δεν είναι του γούστου σας, δε μπορεί να μην εκτιμήσει κανείς το γεγονός ό,τι ακούμε εννέα μουσικούς, πάνω από δέκα διαφορετικά μουσικά όργανα και δεν υπάρχει στιγμή του δίσκου που κάτι από όλα αυτά να φαίνεται περισσευούμενο ή περιττό.

7/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com

RodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X