Πολλές black metal κυκλοφορίες για καλοκαίρι, σε σημείο να αναρωτιέμαι μήπως ξαφνικά οι εταιρίες μετακόμισαν στο νότιο ημισφαίριο. Γιατι, ΟΚ, πέρα από την πλάκα, συνήθως λόγω της ζέστης κανονικά αποφεύγουν να κυκλοφορούν black metal μέσα στο καλοκαίρι για ευνόητους λόγους και συνήθως αυτές βγαίνουν φθινόπωρο/χειμώνα. Αυτό το καλοκαίρι όμως είχαμε μπόλικες κυκλοφορίες βετεράνων.
Και οι Grafvitnir είναι μια περίπτωση από αυτούς, μιας και έφτασαν αισίως στον ένατο δίσκο τους. Δεν κατάφεραν ποτέ να κάνουν κανένα μεγάλο μπαμ, αλλά πάντα αποτελούσαν μια αξιόπιστη λύση. Occult στιχουργικά στοιχεία και μελωδική προσέγγιση της σουηδικής σχολής, ώντας και οι ίδιοι Σουηδοί. Στο νέο δίσκο πάντως, χωρίς να αφήνουν στην άκρη τους Dissection, προσπαθούν να επηρεαστούν από την ενέργεια και το απρόβλεπτο των Watain.
Mπορώ να πω ότι πετυχαίνει, μιας και δίνει έναν τόνο φρεσκάδας στο δίσκο τους, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ξεφύγουν από την επαναληψιμότητα του ήδη τρελά κορεσμένου ήχου. Όχι ότι ανακαλύπτουν τον τροχό, αλλά η ενέργεια που βγάζουν τους κάνει να ξεφεύγουν λίγο από τις τυπικές κυκλοφορίες που επαναλαμβάνονται συνεχώς.
Τουλάχιστον εδώ πέρα, τα δάνεια και τα αντιδάνεια δεν περιορίζονται σε ένα-δύο συγκροτήματα ή σε έναν-δύο τομείς. Riffs, φόρμες, μελωδικότητα, όλα έχουν την προέλευσή τους αλλά όχι από ένα συγκεκριμένο τομέα και ούτε από μία συγκεκριμένη αφετηρία. Και αυτό κάνει το δίσκο να ακούγεται και να ρέει ευχάριστα, χωρίς να νοιάζεσαι για το από πού προέρχονται οι αντιγραφές, μιας και ότι υπάρχει δανεισμένο εδώ δεν προέρχεται μόνο από μία πηγή.
7/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
