Έπειτα από μία μικρή εμπειρία στον χώρο του metal, τόσο το όνομα της μπάντας, όσο και η γραμματοσειρά στον τίτλο του, σε συνδυασμό με το σύνολο του artwork, προϊδέασαν αρκετά για το τι θα επακολουθήσει πατώντας το “play”. Οι υποψίες επαληθεύθηκαν άμεσα, καθώς ήδη από τις πρώτες μελωδικές γραμμές του “Asja” διαπιστώθηκε πως οι Δανοί Heilung έχουν επιλέξει να ασχοληθούν με το παγανιστικό, τελετουργικό, σαμανιστικό, μυστικιστικό είδος, ήδη από τη δημιουργία τους το 2015. Μία περαιτέρω ιδέα για το τι πρεσβεύει το συγκεκριμένο συγκρότημα δίνει το ίδιο, καθώς περιγράφει τον ήχο του ως «ενισχυμένη ιστορία», τονίζοντας την ικανότητά του να συνδέουν τη σύγχρονη κοινωνία με τα βασικά αρχέγονα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης μέσω της μουσικής. Απώτερος στόχος της μπάντας είναι να αποδοθεί φόρος τιμής σε αυτούς τους πολιτισμούς, η επανασύνδεση του ατόμου με τις απαρχές του πολιτισμού του, αλλά και η υπενθύμιση πως οι άνθρωποι συνδέονται μέσω της ανταλλαγής ιδεών και της παροχής έμπνευσης. Άλλωστε, ο δίσκος τιτλοφορείται “Drif”, που σημαίνει συγκέντρωση.
Στιχουργικά ο τρίτος δίσκος επικεντρώνεται όχι μόνο στην προϊστορική βόρεια Ευρώπη, αλλά σε προϊστορικούς πολιτισμούς εκτός Ευρώπης. Για παράδειγμα, το “Anoana” είναι ένα ξόρκι από την εποχή του πρώιμου Μεσαίωνα, με τους στίχους να προέρχονται από χρυσά νομίσματα ή φυλαχτά που βρέθηκαν στη Βόρεια Ευρώπη και χρονολογούνται από τον 4ο έως τον 7ο αιώνα μ.Χ. Το “Nikkal” αποτελεί ένα τραγούδι που χρονολογείται πριν από 3.400 χρόνια και βρέθηκε σκαλισμένο σε πήλινες πλάκες στη Χαναναϊκή πόλη Ουγκαρίτ στη σημερινή Συρία, μαζί με οδηγίες για το κούρδισμα των εγχόρδων. Σε μουσικό επίπεδο, οι Heilung κάνουν χρήση αυθεντικών και αρχαϊκών οργάνων που χρησιμοποιούνταν σε διάφορα τελετουργικά των αρχαίων πολιτισμών, όπως και τεχνικών φωνητικής εκείνης της εποχής. Παράλληλα, όμως, έχουν ενσωματώσει διακριτικά ηλεκτρονικά στοιχεία που παρέχουν ένα πιο βαθύ και πολυεπίπεδο ηχητικό τοπίο. Αν και δεν ανήκει στο γενικό μουσικό είδος του metal, ο δίσκος έχει ένα ενδιαφέρον αν ακουστεί από ένα διαφορετικό και πιο ολιστικό πρίσμα. Επί παραδείγματι, στο “Tenet” όλα τα επιμέρους μουσικά μέρη, μελωδίες και όργανα (σ.σ.: ακόμα και μερικές φορές οι στίχοι) παίζουν το ίδιο τόσο προς τα εμπρός όσο και προς τα πίσω. Το τραγούδι βασίζεται στο λεγόμενο “Sator Square”, το παλαιότερο δισδιάστατο παλίνδρομο, όπου κάποιος διαβάζει προς τα εμπρός και προς τα πίσω αλλά και διαγώνια και προς τις δύο κατευθύνσεις.
Αν κάποιος υιοθετήσει μία τέτοια οπτική, ενδεχομένως να βρει και κάτι ενδιαφέρον στο “Drif”. Όσον αφορά στη βαθμολογία, αντανακλά την ευρηματικότητα, την πρωτοτυπία, τη θεματολογία και την έρευνα της μπάντας για τα θέματα που πραγματεύεται, πρωτίστως σε στιχουργικό και δευτερευόντως σε μουσικό επίπεδο.
7/10
Αλίκη Μαξούτογλου
alikimax@gmail.com
