Ένα από τα καλύτερα Heavy/Power Metal δισκάκια για φέτος, ως τώρα, ο τρίτος δίσκος των Βραζιλιάνων Hellish War. Αισθητά ανώτεροι από τα προηγούμενα επίσης καλά δισκάκια τους οι Hellish War φαίνεται ότι μέσα σε μια πενταετία παύσης, ανασκουμπώνοντας τους εαυτούς τους σχετικά με το πώς θέλουν να ακούγονται και αναδιοργανώνοντας πιο σωστά το πλήθος των κλασσικών επιρροών τους (Iron Maiden, Manowar, Running Wild, Gamma Ray κλπ) σε συνδυασμό με τις πολύ καλές δικές τους ιδέες, επαναπροσδιορίζουν τον ήχο τους και παίζουν άμεσα σε top λίγκα. Οι κιθάρες πιο δυναμικές και ζωντανές από ποτέ και το απόλυτο highlight του δίσκου ενώ και η ηχογράφηση ανώτερη των προηγούμενων δίσκων. Τρελά σολίδια και καταιγιστικές riffάρες ισοπεδώνουν ενώ τέρμα πιασάρικα refrain σε κάνουν να θέλεις κι άλλο! Ίσως το μόνο αρνητικό να είναι η σε αρκετές περιπτώσεις ψιλονταλικιέρικη φωνή το οποίο όμως και αυτό έχει τη χάρη του (αν και προτιμούσα λίγο τον προηγούμενο). Τα τρία πρώτα κομμάτια είναι σκέτα δυναμίτια και ειδικά το δεύτερο κατά σειρά mid-tempo τίγκα Heavy Metal που ακούει στο όνομα “Challenger” και στάζει καύλα λες και βγήκε από το “Absolute Power” των Aska. Εύκολα ένα από τα κομμάτια που έχει τα φόντα να γίνει Metal Anthem εκεί στη χώρα του Αμαζονίου. Η συνέχεια πιο εγκεφαλική με το πολύ δυνατό “Fire and Killing”. Μετά έρχεται πολεμική ναυτική τριπλέτα ισοπεδωτικά κομμάτια. Το “Master of Wreckage” είναι από τα αγαπημένα μου εδώ μέσα και έχει δομή και κιθάρες Running Wild, φωνητικές γραμμές τέρμα στο στυλ των Agent Steel (μια οκτάβα κάτω) και Manowar-ικά refrain. To “Battle At Sea” είναι ένας instrumental φόρος τιμής σε Maiden και το “Phantom Ship” είναι μοναδικό κράμα Omen και Running Wild. Το καλό σερί κρατά γερά μέχρι και το τέλος του δίσκου (αν και κάνει μια ελάχιστα μικρή κοιλιά), ο οποίος κλείνει με το 9λεπτο πολύ καλό “Quest”. Πραγματικά τρομερή δουλειά που πρέπει οπωσδήποτε να τσεκαριστεί από όλους τους λάτρεις του ιδιώματος καθώς μιλάμε για κορυφαία φετινή κυκλοφορία.
9/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
