Τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει να αναπτύσσεται αρκετά η Post-Black/Blackgaze σκηνή και αρκετοί ακολουθούν τα βήματα από πρωτοπόρους της σκηνής αυτής. Οι Alcest, οι Amesoeurs και οι Lantlôs είναι από τις μπάντες που προσεγγίζουν σε μεγάλο βαθμό τους Heretoir ή μάλλον ..Τον.. μιας και η μπάντα αποτελείται μόνο από τον Eklatanz ο οποίος έχει αναλάβει όλα τα όργανα και τα φωνητικά. Ο δίσκος αυτός είναι και ο πρώτος full-length της μπάντας και μπορώ να πω πως αποτυπώνει πολύ καλά το ταξιδιάρικο ύφος του “Blackgaze”. Reverb στο φουλ και όλα τα ακούς από το υπερπέραν ειδικά τα φωνητικά που ακούγονται λες και βγαίνουν από τα έγκατα κάποιας σπηλιάς! Ωραία αίσθηση σου αφήνει αυτό. Το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου αποτελείται από πολύ χαλαρά και αιθέρια κομμάτια εκτός από το ”Fatigue” και το ”Weltschmerz” που ανεβάζουν αρκετά τόνους και ”χώνουν” αρκετά. Το μόνο αρνητικό που μπορώ να εντοπίσω είναι ότι το ομώνυμο κομμάτι ”Heretoir” κάνει μετά την μέση μία παύση δύο λεπτών και νόμιζα ότι είχε τελειώσει το κομμάτι αλλά τελικά θυμήθηκε να συνεχίσει. Πέρα από αυτό θα προτιμούσα ο ήχος να ήταν λίγο πιο καθαρός γιατί ταιριάζει περισσότερο σε αυτό το είδος, παρά ο θολός ήχος του Black Metal. Μία ενδιαφέρουσα κυκλοφορία για λάτρεις μπαντών όπως οι Alcest και οι υπόλοιποι που προανέφερα και είναι ότι πρέπει για στιγμές χαλάρωσης και συλλογισμού.
7.5/10
Ηλίας Μαρόγλου
