Ακόμη μια -core κυκλοφορία…; Σχεδόν. Οι παντελώς σε εμένα άγνωστοι The Color Morale από το Ιλινόις της Αμερικής, έρχονται με αισίως την πέμπτη κυκλοφορία τους “Desolate Divine” για να δώσουν τη δική τους άποψη στη σύγχρονη αμερικάνικη metal μουσική. Χωρίς να γνωρίζω το παρελθόν του κουιντέτο, σίγουρα δεν μπορώ να συγκρίνω με το “Desolate Divine” με της προηγούμενες κυκλοφορίες, οπότε τους πιάνω από μηδενική βάση.
Ακολουθώντας τα βήματα συγκροτημάτων όπως των Parkway Drive, Bring Me the Horizon αλλά και των Killswitch Engage, το “Desolate Divine” αποτελείται από χαμηλά κουρδισμένες κιθάρες, αρκετά grooves, μελωδίες, κάποιες metalcore κραυγές και πολλά… μα πολλά sing along ρεφρέν. Η μόνη διαφορά με τα παραπάνω συγκροτήματα που αναφέρθηκαν, είναι ότι οι The Color Morale έχουν και μια αρκετά μεγάλη rock και εμπορική διάθεση στα κομμάτια τους.
Ο δίσκος ξεκινάει πολύ δυνατά με τα “Lonesome Soul” και “Clip Paper Wings” να σε βάζουν σε ένα πολύ καλό ρυθμό, με τα grooves και τις μελωδίες να σε κατακλύζουν και να αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι, επιτέλους ανακάλυψα μια πολύ καλή μπάντα. Με το “Walls” τα πράγματα παίρνουν μια ανοδική πορεία, αφού οι The Color Morale καταφέρνουν να ισορροπήσουν τα μπάντα, σε ένα αρκετά σκοτεινό κομμάτι με φοβερές μελωδίες και με ένα ρεφρέν που απλά σε καθηλώνει.
Από εκεί και πέρα όμως…. τα πάντα παίρνουν την κατιούσα, αφού τα κομμάτια είναι αρκετά επίπεδα, μην δίνοντας κάτι το ενδιαφέρον στο αυτί μου. Αρκετά εμπορικά – χωρίς να είναι απαραίτητα κακό αυτό – και με μελωδίες που δεν μένουν στο κεφάλι, πραγματικά δεν υπάρχει κάτι το ενδιαφέρον, που θα με κρατήσει για να βάλω και δεύτερη φορά το δίσκο να παίξει.
Όσον αφορά την μπάντα, ναι είναι πολύ καλά τεχνικά και ειδικά το rhythm section της μπάντας είναι πολύ στιβαρό, με τα τύμπανα και το μπάσο να κρατάνε πολύ όμορφα του ρυθμούς. Η παραγωγή είναι πολύ καθαρή και ο ήχος όπως πρέπει σε μια τέτοια κυκλοφορία. Απλά, για ένα old school άνθρωπο σαν εμένα, είναι πολύ δύσκολο αυτή η εμπορική αμερικάνικη χροιά να κάτσει καλά στα αυτιά μου, εκτός αν έχουμε να κάνουμε με κάτι το πολύ αξιόλογο, όπως τα τρια πρώτα κομμάτια. Δεν μπορώ να πω ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι το διαφορετικό με το “Desolate Divine”, τη μουσική αυτή την έχουμε ακούσει ξανά και καλύτερα από άλλες μπάντες. Σίγουρα οι οπαδοί του είδους θα βρουν κάποια πράγματα τα οποία θα τους ενδιαφέρουν, αλλά από εκεί και πέρα, εκτός των πρώτων τριών κομματιών, μην περιμένετε να σας πάρει την ανάσα το “Desolate Divine”.
5,5 / 10
[email protected]
Δημήτρης Σταύρος
