O Ιταλός βιρτουόζος κιθαρίστας Steve Vai μας παρουσιάζει το δέκατο studio album του. Το συνολικό έργο είναι αυτό που θα περίμενε κανείς από έναν μουσικό του status του Vai και ίσως κάτι παραπάνω. Οι συνθέσεις είναι μαγευτικές και αντιπροσωπεύουν την μουσική γνώση και αντίληψη του συνθέτη. Ξεκινώντας, με το “Teeth Of The Hydra”, ο δίσκος με πήρε από τα μούτρα. Η μουσικότητα και το ύφος με μάγεψαν, κάνοντας το κομμάτι να περάσει πριν καν το καταλάβω.
Κάτι το οποίο όχι μόνο επαναλήφθηκε με το επόμενο “Zeus In Chains” αλλά έγινε και πιο έντονο, αυξάνοντας τις προσδοκίες για την συνέχεια της κυκλοφορίας σε πολύ μεγάλο επίπεδο. Προχωρώντας, οι συνθέσεις, παραμένουν εντυπωσιακές. Το ύφος του Steve Vai είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο και το όλο ηχητικό αποτέλεσμα μόνο δικαιώνει τον μουσικό για τους τίτλους που του απονέμονται. Ακόμα δεν έχω ξεπεράσει το “Candlepower”. Το «χύμα», φαινομενικά, ύφος του, η σύντομη διάρκεια, το πόσο ξεσηκωτικό και παρ’ όλα αυτά το πόσο καθηλωτικό είναι, με κράτησαν και με οδήγησαν σε αρκετές επαναλήψεις του.
Το συγκεκριμένο, μαζί με το “Avalancha”, τα προτείνω όχι μόνο σε κιθαρίστες και μουσικούς αλλά σε όλους όσους έχουν έστω και την παραμικρή επαφή με το είδος. Το “Avalancha”, αν και αρκετά διαφορετικό στο ύφος του, διατηρεί, για εμένα θέση στην κορυφή της κυκλοφορίας μαζί με το “Candlepower”. Είναι εύκολα το πιο ξεσηκωτικό της κυκλοφορίας, θυμίζοντας κάτι από vintage video game ηχητικά. Προχωρώντας σε πιο ήρεμα, blues μονοπάτια, το “Greenish Blues” αποτελεί την ήρεμη μετάβαση έπειτα από το χάος που δημιούργησε το “Avalancha”. Η κιθαριστική φρασεολογία είναι ίσως και από τις πιο ενδιαφέρουσες και όμορφες που έχω ακούσει σε blues.
Ό συγκεκριμένος δίσκος είναι ένας από τους καλύτερους instrumental δίσκους που έχω ακούσει. Αν και υπάρχουν μερικές φορές που ο Steve Vai – όσον αφορά τις συνθετικές και όχι τις τεχνικές του ικανότητες και την μουσική του αντίληψη – αμφισβητείται, θα πω πως στην συγκεκριμένη κυκλοφορία αν και μερικές φορές η δομή των κομματιών είναι ασαφής, απόλαυσα κάθε σημείο και δεν ένιωσα πως ο Vai με «χάνει». Στην εποχή των ακραία τεχνικών και απολύτως άξιων κιθαριστών, ο Steve Vai δύναται ακόμα να διεκδικεί τον τίτλο του ως ένας από τους σημαντικότερους που έχουμε ακούσει.
9/10
Ηρακλής Χρύσανθος
iraklis1ch@gmail.com
