Οι Solution .45 είναι το project του Christian Alvestam (ex-Scar Symmetry, Torchbearer) το οποίο πέρυσι είχε κυκλοφορήσει την πρώτη του δουλειά “Nightmares in the Waking State, Part Ι”, έναν δίσκο ο οποίος έτυχε μέτριας ανταπόκρισης από οπαδούς, κοινό και τα media. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχε κάτι το τρομερό στην πρώτη δουλειά των Solution .45 το οποίο θα μπορούσε να σε κάνει να ακούσεις πολλές φορές το δίσκο. Ένα χρόνο μετά, η μπάντα κυκλοφορεί το δεύτερο μέρος του “Nightmares…” ελπίζοντας να κάνει την διαφορά.
Η διαφορά όντως υπάρχει, αφού η δεύτερη δισκογραφική δουλειά των Solution .45 είναι αρκετά πιο μελωδική και ίσως λιγότερο progressive, αφού πλέον υπάρχει μαι συνοχή και όχι ένας ορυμαγδός από ασύνδετα riff, ενώ μπορεί κάποιος να πει ότι είναι σίγουρα και πιο εμπορικός. Ο Alvestam μένει πιστός στο είδος της μουσικής που έχει υπηρετήσει σε όλη του την μουσική καριέρα, αυτό του metalcore / melo-death.
Τι γίνεται όμως με το “Nightmares in the Waking State, Part ΙΙ”; Θα μπορούσα να πω ότι μόλις οι πρώτες νότες του “The Faint Pulse of Light”, το χαμόγελο ήρθε στα χείλη μου. Ένα πολύ μελωδικό, μοντέρνο, με ένα εθιστικότατο ρεφρέν και με αρκετά @@ και grooves, στο οποίο πραγματικά δεν θα μπορούσε να υπάρχει κάτι καλύτερο. Το χαμόγελο συνεχίζεται με το “Mind Mutilation”, στο οποίο κάνουν την εμφάνιση τους και τα πρώτα καθαρά φωνητικά. Πάλι βασισμένο στη δύναμη και στο melo-death με αρκετά μελωδικά στοιχεία, με κάνει να νομίζω ότι οι Solution .45 έχουν βρει το δρόμο τους. Το “Built on Sand” που ακολουθεί, είναι αρκετά πιο prog, αφού τα τεχνικά στοιχεία αρχίζουν και παίρνουν το πάνω χέρι, χωρίς όμως να γίνονται κουραστικά. Αρχίζω όμως και παρατηρώ ότι τα καθαρά φωνητικά παίρνουν προτεραιότητα έναντι των growls. Ένα καλό κομμάτι, με το οποίο όμως δεν θα κόψω φλέβες.
Από εκεί και πέρα όμως, το “Nightmares in the Waking State, Part ΙΙ” παίρνει μια στροφή την οποία δεν μπορώ να καταλάβω. Τα κομμάτια αρχίζουν και γίνονται πολύ εμπορικά, σε σημείο που μου θυμίζουν Amaranthe, με τα καθαρά φωνητικά να παίρνουν πρωτεύοντα ρόλο. Με την εξαίρεση του “Misery Mantra”, το οποίο όπως τα πρώτα κομμάτια ακολουθεί την δύναμη και τη μελωδικότητα των πρώτων κομματιών του δίσκου, τα τραγούδια απλά είναι πολύ εμπορικά, γλυκανάλατα, λες και οι Solution .45, θέλουν να χτυπήσουν τα charts. Μεγάλη παραφωνία το “The Curse that Keeps on Giving”, το οποίο μόνο ως μπαλάντα μπορεί να χαρακτηριστεί και είναι εκτός πνεύματος και συνέχειας μέσα στο δίσκο. Δεν είναι κακό κομμάτι, απλά δεν έχει σχέση με τα υπόλοιπα τραγούδια και το στυλ της μπάντας.
Γενικά μπορώ να πω ότι ο δίσκος με μπέρδεψε αρκετά. Όταν ξεκινάει τόσο δυνατά, βασισμένος σε ήχο που έχουν διδάξει οι Soilwork και οι In Flames δεν μπορώ να καταλάβω μετά τη στροφή σε ένα πιο εμπορικό δρόμο. Δεν έχω να προσθέσω τίποτε για τις φωνητικές ικανότητες του Alvestam, ο οποίος άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό στους Scar Symmetry με την φυγή του. Και τα growls του αλλά και τα καθαρά του, είναι σε μεγάλη φόρμα, ενώ όλη η μπάντα τεχνικά είναι σε υψηλά επίπεδα. Σίγουρα το “Nightmares in the Waking State, Part ΙΙ” είναι πολύ καλύτερο του ντεμπούτου, αλλά πιστεύω ότι οι Solution .45 έχουν ακόμη μπροστά του δρόμο για να μας παρουσιάσουν ένα ολοκληρωμένα καλό δίσκο. Σίγουρα οι οπαδοί του metalcore και του μοντέρνου ήχου, θα βρουν αρκετά πράγματα τα οποία θα τους ικανοποιήσουν, αλλά οι υπόλοιποι – όπως και εγώ, μάλλον θα ήθελαν να ακούσουν περισσότερα πράγματα από αυτή την μπάντα.
6,5 / 10
[email protected]
Δημήτρης Σταύρος
