Πάνω στο κλείσιμο της δεκαετία τους οι πορτογάλοι κυκλοφορούν το τρίτο κατά σειρά ολοκληρωμένο άλμπουμ τους και μας παρουσιάζουν ένα αρκετά μελωδικό death metal αρκετά βόρειο, όμως και πιο thrashy θα μπορούσα να πω. Πολλά πιασάρικα μέρη συναντάμε υπό τα βαριά riffs και τα breakdowns παράλληλα με τα blast beats, τα μελωδικά σόλο και τις αλλαγές του τέμπο. Collateral Damage, Vicodin, Enemy, My Bullet you Name και Scars οι καλύτερες στιγμές του δίσκου καθώς φαίνονται οι επιρροές της μπάντας και το που μπορεί να φτάσει. Εύκολο στην ακρόαση γενικότερα σου αφήνει καλή εντύπωση και σε όσους αρέσουν οι In Flames και οι At the Gates πιστεύω ότι θα το εκτιμήσουν σαν άλμπουμ διότι έχουν αρκετά όμοια στοιχεία. Το θέμα μου όμως είναι ότι πάλι ακούω κάτι τετριμμένο χιλιοπαιγμένο δηλαδή αν και είναι ωραίο παρόλα αυτά δεν είναι κάτι που θα συγκινήσει πιστεύω. Περί ορέξεως όμως…
7/10
Χρήστος Τσίτσης
