Οι Gargoyl αποτελούν μια progressive/grunge rock προσθήκη στον κατά τ’ άλλα ολόμαυρο κατάλογο της Season Of Mist, που μας έχει συνηθίσει σε εξαιρετικές κυκλοφορίες black metal θεματολογίας. Είναι η πρώτη δουλειά του σχήματος και έχει τίτλο το όνομά του, επιδεικνύοντας έτσι μια διάθεση να συστηθούν στο κοινό. Παρόλα αυτά οι Dave Davidson και Luke Roberts που συμμετέχουν στις κιθάρες και τα φωνητικά αντίστοιχα, δεν είναι αυτό που θα λέγαμε πρωτάρηδες στο χώρο. Υπάρχει μια σχετική προϋπηρεσία σε συγκροτήματα όπως οι Revocation και οι Ayahuasca.
Το εξώφυλλο του “Gargoyl” περιγράφει πλήρως το περιεχόμενο του δίσκου. Το πρόσωπο της μορφής δεν διακρίνεται αλλά έχεις την αίσθηση ότι το βλέπεις. Το ίδιο συμβαίνει και με την ταυτότητα της μουσικής τους. Φανταστείτε μια prog metal εκδοχή των Alice In Chains ή των Nine Inch Nails, με άρρυθμα riffs και τον τραγουδιστή να δίνει ρυθμό, ακροβατώντας επιτυχημένα μεταξύ των τάσεων που πρωταγωνίστησαν γενικότερα σε όλο το φάσμα της rock και metal σκηνής. Το τελευταίο, με κύρια πηγή έμπνευσης τα φωνητικά των δεκαετιών ενενήντα και εβδομήντα.
Έχω την αίσθηση ότι αν τα μέλη των Marillion είχαν γεννηθεί στη Βοστώνη κάποιες δεκαετίες αργότερα αντί στη Γηραιά Αλβιώνα, θα ακούγονταν έτσι ακριβώς. Μπορεί ηχητικά να μην είναι το πρώτο συγκρότημα που θα σας έρθει στο νου όταν ακούσετε τους Gargoyl, αλλά τραγούδια σαν το “Plastic Nothing” κουβαλάνε αρκετή από την ιδιοσυγκρασία των Βρετανών θρύλων. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η παραγωγή του δίσκου, που σοφά στρέφει τους προβολείς στην έτσι κι αλλιώς ιδιαίτερη μουσική του κουαρτέτου και μόνο, χωρίς περιττές προσθήκες.
Συνοψίζοντας, εδώ έχουμε ένα αρκετά ιδιαίτερο άκουσμα που κατορθώνει όμως την ίδια στιγμή να είναι αρκετά εύπεπτο. Ακροβατεί μεταξύ ειδών και δεκαετιών, αλλά διατηρεί σταθερή μουσική ταυτότητα. Είναι σύγχρονο, λόγω κάποιων post-metal μοντερνισμών, όπως η προσθήκη σαξοφώνου στο “Acid Crown”. Όμως οι τελευταίοι είναι ενταγμένοι στον δίσκο με έναν τρόπο καλοδεχούμενο και καθόλου επιτηδευμένο. Για τους ενδιαφερόμενους, να αναφέρουμε επίσης ότι κυκλοφορεί και σε βινύλιο.
8/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
