Godsnake. H μπάντα από το Αμβούργο της Γερμανίας δημιουργήθηκε το 2011 και από το 2015 που ξεκίνησε τις συχνές εμφανίσεις σε συναυλίες ξεχώρισε μεταξύ των ευρωπαϊκών μουσικών σχημάτων από την αμερικανιά που διέπει τον ήχο και τις συνθέσεις της. Το ΕΡ “Hellbound Ride” – προάγγελος του καινούριου τους album – βγήκε το 2014 και ήταν ανεξάρτητη κυκλοφορία. Τώρα κυκλοφορούν το “Poison Thorn” με την Massacre και με επανηχογραφημένα φωνητικά. Οι Godsnake είναι η επιτομή του ρητού «το καλό πράγμα αργεί να γίνει».
Οι Godsnake έχουν ωριμάσει και τελικά φαίνεται ότι ήτανε καλό που το full-length album έκανε τόσο καιρό να βγει. Τα δυνατά κιθαριστικά riffs, το συμπαγές rhythm section και οι πιασάρικες μελωδίες που σου μένουν είναι μόνο λίγα από τα πράγματα που θα σας κάνουν να τους ακούσετε ευχάριστα, ακόμη και να τους αγαπήσετε. Το στιχουργικό κομμάτι δείχνει ξεκάθαρα πολιτικοκοινωνική προσέγγιση που κύριο στοιχείο της είναι η έλλειψη άκριτης – και άκρατης – οργής.
Το “Urge To Kill” με κιθάρες και rhythm section που γαζώνουν, το “Poison Thorn” με τις κλίμακες στην εισαγωγή, το “Darkness” που αποκαλύπτει και μία μπαλαντοειδή πλευρά της μπάντας σε σημεία, το “Hellbound Ride” που θα σε κάνει headbanger ακόμη κι αν δεν είσαι του αθλήματος, το “Stone The Crow” και το “Sound Of The Broken” που παραμένουν σκοτεινά στο στιχουργικό κομμάτι αλλά σερβίρονται με πιο ματζόρε συγχορδίες κάνει αυτό το δίσκο ότι, όσο και όπως πρέπει. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε όλο το δίσκο τα τραγούδια έχουν άκρως εξαρτησιογόνα refrains.
Το “Poison Thorn” ενδείκνυται κυρίως για τους λάτρεις των Metallica, των Trivium και των Hellyeah, αν και αξίζει να σημειωθεί ότι οι Metallica είναι η πρώτη μπάντα που σου έρχεται στο μυαλό από το πρώτο κιόλας κομμάτι και είναι εμφανές ότι είναι η βασικότερη επιρροή της μπάντας. Ειδικά το “You Gotta Pay” είναι σαν ξαδερφάκι του “Enter Sandman”. Το πως περιγράφουν οι ίδιοι αυτό που παίζουν όμως είναι μάλλον το ευστοχότερο όλων: melodic thrash metal.
Ένα αρνητικό σε αυτό το album είναι ότι σε σημεία η μίξη είναι αρκετά στεγνή αλλά είναι πολύ νωρίς να συμπεράνουμε αν αυτό είναι άποψη ή αστοχία. Ακόμη όμως κι αν πρόκειται για αστοχία, δεν είναι αρκετό για να μας αποτρέψει από το να ακούσουμε, να απολαύσουμε και να εκτιμήσουμε μία – όπως όλα δείχνουν – πολλά υποσχόμενη μπάντα. Το μόνο κακό είναι ότι τώρα μας έχουν ήδη δημιουργήσει πολλές προσδοκίες για το μέλλον.
8/10
Παυλίνα Κωνσταντίνου
[email protected]m
