Τα side–projects έχουν αρχίσει και κουράζουν, ειδικά στο power metal. Αλλά αυτό είναι κάτι πολύ φυσιολογικό αφού δεν παρουσιάζεται σχεδόν ποτέ κάτι που να μας ταρακουνήσει για τα καλά. Η περίπτωση των Holy Force είναι ιδιάζουσα. Εδώ αν και συνδυάζονται πολύ ωραία το power με το heavy, ωστόσο η παράσταση μάλλον κλέβεται από το all–star line–up του δίσκου. Απόλυτα δικαιολογημένο, αν σκεφτείς ότι το μικρόφωνο το έχει αναλάβει ο Mark Boals (ex–Malmsteen, Royal Hunt), το μπάσο ένας Mike LePond (Symphony X) και τα drums ο ζωντανός θρύλος Rhino των βαρβάτων εποχών των Manowar. Μέσα σε όλα αυτά προσθέστε και έναν ασιάτη που βγάζει μάτια στις κιθάρες, με riffs και solos που είναι επηρεασμένα και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Τα 14 κομμάτια του ντεμπούτου αυτού, είτε κανονικά είτε instrumental, έχουν σχετικά απλή δομή στο περιεχόμενό τους που μάλλον τα αδικεί η κακή παραγωγή. Σαν album στο σύνολό του είναι κάπως ανισόρροπο, καθώς από κομμάτι σε κομμάτι παρατηρούνται συνεχείς αυξομειώσεις στις αποδόσεις των μελών. Οι τσιρίδες του Mark, για παράδειγμα, σε μερικές συνθέσεις έχει τον πρώτο λόγο, ενώ σε κάποια άλλα θυσιάζεται στο βωμό του rhythm section των LePond/Rhino, με αποτέλεσμα το Holy Force να μπερδεύει ως προς τον ήχο του. Φυσικά από όλη αυτή τη “μάχη” μόνος κερδισμένος είναι ο Ango Chen, διότι δε θα παρατηρήσεις ούτε ένα τραγούδι που να μην ακούγεται τέλεια η κιθάρα. Τόσο lead, όσο και ρυθμικές. Για το τέλος άφησα τα keyboards. Ίσως είναι το μοναδικό στοιχείο που βαράει τόσο άσχημα, αφού προσωπικά πιστεύω πως το power metal με πλήκτρα είναι πλέον εκτός μόδας. Από κομμάτια ξεχώρισα τα “Flying, A Country Good Or Bad”, “The Wings Of Forever” και “Emperor”, ενώ πρέπει να θεωρείται ήδη “must” το -αριστούργημα κατά την ταπεινή μου γνώμη- “Moonlight Fantasy”. Υπέροχες μελωδίες, super εναλλαγές ανά διαστήματα και το μόνο κομμάτι που ξεφεύγει από την απογοήτευση της παραγωγής. Αξίζει να τους ρίξουμε μία ματιά, κυρίως λόγω του σχιστομάτη κιθαρίστα και μετά για τα υπόλοιπα. Αν είχε δοθεί βάση και στις κονσόλες, ο βαθμός θα ήταν πολύ πιο υψηλός.
7/10
Χάρης Μπελαδάκης
