Μετά την, κάτω του μετρίου, τελευταία δισκογραφική προσπάθεια που έκαναν με το “Big Money” του 2011, οι αδίκως παραμελημένοι House Of Lords επέστρεψαν και όπως φαίνεται αναπληρώνουν το κενό και με το παραπάνω! Το ένατο κατά σειρά album της καριέρας τους, όχι μόνο πλησιάζει επικίνδυνα τις δύο πρώτες δισκάρες τους, αλλά δίνει αέρα ανανέωσης για τη συνέχεια. Έχοντας ακόμα στο μυαλό μου τις αναμνήσεις μίας καταπληκτικής εμφάνισης στο πλευρό της Robin Beck, είμαι πλέον απόλυτα πεπεισμένος πως η μπάντα περνάει δεύτερη νιότη. Το “Precious Metal”, για να ξεκινήσουμε, διαθέτει κάτι που έλειπε για πολλά χρόνια από δίσκο των House Of Lords. Γαμάτο ξεκίνημα! Πραγματικά, το album ανοίγει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με το melodic rock δυναμίτη “Battle” που αποτελεί και το επίσημο single. Αρμονία ανάμεσα σε κιθάρες και πλήκτρα, εξευτελιστικά πιασάρικο refrain και φύγαμε! Η συνέχεια αποδεικνύεται εξίσου ποιοτική, με τη μία εντυπωσιακή σύνθεση να έρχεται πίσω από την άλλη. Υπέροχα κομμάτια όπως το “Epic” που κοιτάει στα μάτια τις 90’s “Sahara” ημέρες, το ημιμπαλαντοειδές “Live Every Day (Like It’s The Last)”, τη ομότιτλη μπαλάντα την οποία αντιμετώπισα ως ένα μεταγενέστερο “Love Don’t Lie”, ο όγκος στο μπάσο του “Swimmin’ With The Sharks” και τόσα άλλα. Και παρόλο που ο δίσκος πάει να κάνει μια μικρή “κοιλιά” λίγο πριν το φινάλε με τα μέτρια (στα όρια των fillers) και πιο mid-tempo “Raw” και “Action”, η κατάσταση σώζεται από το πρωτοφανές ταλέντο του James Christian να δημιουργεί άψογες μπαλάντες. “Enemy Mine” και οι καρδιές μας ματώνουν στο άψε-σβήσε με το που ακούμε τη guest φωνή της συζύγου Robin Beck. Πρόσθεσε και τα τρελά σολίδια στη super μελωδικούρα “Turn Back The Tide” και έβγαλες τα λεφτά σου! Δε νομίζω ότι υπάρχει λόγος να συνεχίσω να φλυαρώ. Οι House Of Lords με το “Precious Metal” δίνουν θριαμβευτικά τέλος στις συνθετικές μπουρμπουλήθρες των πρόσφατων δουλειών και κυκλοφορούν ένα album που σβήνει μία δεκαετία για πλάκα σα να μην ήταν τίποτα! Από τις καλύτερες και ουσιαστικότερες hard rock κυκλοφορίες της χρονιάς.
8.5/10
Χάρης Μπελαδάκης
