Όλοι όσοι ασχολούνται με το άθλημα του Death Metal, σίγουρα θα γνωρίζετε τους Αμερικανούς (San Jose, Καλιφόρνια) Exhumed, οι οποίοι σχηματίστηκαν το 1990. Γνωρίζετε όμως ότι ο Col Jones την έκανε από τους Exhumed, το καλοκαίρι του 2003 για επαγγελματικούς λόγους (είναι επιστήμονας); Ότι στην εκπνοή της αποχώρησης του, ο Bud Burke επίσης έφυγε από την μπάντα εξ’ αιτίας του βεβαρημένου συναυλιακού της προγράμματος; Ως και το 2005 κράτησε η όλη φάση και η επανασύνδεση έγινε το 2010, κάτι που δεν έδειξε να επηρεάζει δισκογραφικά / συνθετικά, τους ίδιους. Η μπάντα άρχισε την σταδιοδρομία της παίζοντας Gore/Grind, συνέχισε με Death/Grind και πλέον είναι μέσα στο Death Metal, καθεαυτό. Μην τους μπερδέψετε με τους συνονόματους από το Easthampton (Μασαχουσέτη), ή με τους Exhumed της Santa Ana (Καλιφόρνια)! Οι Exhumed του 2013 [Rob Babcock (μπάσο, φωνητικά), Matt Harvey (φωνητικά, κιθάρα), Bud Burke (μπάσο, φωνητικά, κιθάρα) και Mike Hamilton (τύμπανα)], συμμετείχαν σ’ ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι με τίτλο “The Beginning Of The End” για την συλλογή “Patlapse” και κυκλοφόρησε από την Relapse Records, τον Φεβρουάριο που μας πέρασε. Ναι, από το 1990 έως τώρα είναι αρκετά παραγωγικοί όπως καταλαβαίνετε κι αυτό εξισώνεται μ’ ένα δίσκο ανά δυο χρόνια περίπου, βάζοντας μέσα splits, eps, κλπ. Τι καλύτερο λοιπόν κι από μια αντίστοιχη καλοκαιρινή κυκλοφορία; Μιλάμε για το φρέσκο τους “Necrocracy”, που κυκλοφορεί στην Βόρεια Αμερική, μέσα στην πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου από την Relapse Records και λίγο νωρίτερα σε Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο. Μέσα στα σαράντα λεπτά ακρόασης του “Necrocracy”, θα καταλάβετε το πόσο έχουν ανεβάσει τον πήχη οι αγαπητοί Exhumed, συνδυάζοντας καφρίλα με μελωδίες και blast beats με κιθαριστικά solos. Η τεχνική κατάρτιση φαίνεται ξεκάθαρα, καθώς και η σχετική τους τάση για πιο εμπορικό παίξιμο, χωρίς καν να «χαλάει» αυτό, το συνολικό αποτέλεσμα του δίσκου. Ευχάριστη εντύπωση κάνουν οι εναλλαγές των scream με τα πιο brutal φωνητικά και γενικότερα οι ευφάνταστες συνθέσεις που απαρτίζουν το άλμπουμ. Δεν ξεχωρίζω κάποιο κομμάτι, αλλά σίγουρα πέρασα καλά ακούγοντας το νέο πόνημα των Αμερικανών, που παραδόξως έχει κι αρκετά Ευρωπαϊκά στοιχεία, κατά τόπους, όπως κι αρκετό groove! Το εξώφυλλο είναι στ’ αναμενόμενα πλαίσια της μπάντας και η παραγωγή του δίσκου σπέρνει.
8/10
Άγγελος “Kilmistered”
