Οι Hyleon ξεκίνησαν στην Ρουμανία από τον Caesar, σαν μία one-man μπάντα, το 2007. Στην πορεία μπήκαν και άλλα μέλη για να σχηματίσουν το παρόν line-up. Το Another Day In Paradise είναι η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά τους και ο ήχος είναι κάτι μεταξύ black, gothic και doom, ανάλογα τα κέφια. Υποτίθεται ότι έχει και pagan-folk στοιχεία, σύμφωνα με τους ίδιους, αλλά για να πω την αλήθεια, εγώ τουλάχιστον δεν τα άκουσα πουθενά. Περίεργη η κατάσταση! Βλέποντας στο myspace της μπάντας σαν επιρροές τους Ensiferum, Impaled Nazarene, Burzum, Paradise Lost, My Dying Bride, Depeche Mode και Tiamat, μπορώ να πω ότι μου φαίνεται λίγο αταίριαστο όλο το σκηνικό. Πατάμε play λοιπόν και ο δίσκος ξεκινάει με ένα περίεργο intro. Spooky, gothic πλήκτρα, και black κιθάρες… δεν ξέρεις τι περιμένεις να ακούσεις στην συνέχεια. Από την μία θυμίζει κατά σημεία την μουσική των Cradle Of Filth, από την άλλη τα φωνητικά μία είναι black και μία καθαρά σε βαθμό που προσεγγίζουν το gothic και όλα αυτά σε αργούς ρυθμούς. Στα πρώτα κομμάτια του δίσκου είναι βαρετή η κατάσταση. Έχεις συνεχώς το ίδιο μοτίβο… πλήκτρα αρκετά ατμοσφαιρικά, βασισμένα κυρίως σε ένα riff που παίζει ξανά και ξανά σχεδόν σε όλη την διάρκεια, ενώ η κιθάρα απλά παίζει πιο συνοδευτικό ρόλο με πέμπτες και σπάνια κανένα riffάκι, απλά, λιτά και απέριττα drums, συν ένα μπάσο που απλά ακολουθεί τον ρυθμό. Όσο για την φωνή, μία black, μία καθαρή. Στην πορεία κάπως φτιάχνει το πράγμα, με κομμάτια όπως τα ”Depression”, ”Solar Dust”, ”Un Pas” και ”Lost” που έχουν πιο σαφώς πιο ενδιαφέρουσες συνθέσεις, αλλά και πάλι οι ρυθμοί εξακολουθούν να είναι αρκετά μονότονοι και αργοί. Τέλος να αναφέρω ότι στον δίσκο υπάρχει και μία διασκευή του ”Brighter Than The Sun” των Tiamat, αρκετά αδιάφορη όμως. Σε γενικές γραμμές οκ το ακούς, αλλά από ένα σημείο και μετά βαριέσαι, ειδικά αν το πάρεις από την αρχή. Όσοι ενδιαφέρεστε να το ακούσετε πάντως μπορείτε να το κατεβάσετε από την σελίδα της μπάντας [link].
5/10
Ηλίας Μαρόγλου
