Προερχόμενοι εξ Ιταλίας και «γεννημένοι» στα μέσα του ’90, οι Inallsenses κυκλοφορούν το δεύτερο full – length και μας μιλάνε για την «υστερική ψύχωσή» τους. Έπειτα από μια σχετικά μεγάλη παύση το συγκρότημα επανενώθηκε, μόνο για να ξαναβρεί νέα μέλη και να ηχογραφήσει την πρώτη του δουλειά το 2008. Σ’ αυτό το δεύτερο άλμπουμ, λοιπόν υπάρχει αρκετή μελωδικότητα αλλά και «του πα – του πα» ομοιόμορφα δεμένα μαζί με brutal φωνητικά και τεχνικό παίξιμο. Η παραγωγή είναι απλά καλή, κατ’ εμέ μπορούσε καλύτερα. Οι ιδέες τους επαναλαμβάνονται αρκετά και στο τέλος ίσως καταντούν μονότονοι. Οι solo κιθάρες είναι πολύ τεχνικές και άψογα εκτελεσμένες, τα blastbeats τρομερά, λίγο το μπάσο θα ήθελα πιο υψηλά και τα φωνητικά καλά αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Οι συνθέσεις γενικά είναι τρομερές αλλά επαναλαμβάνονται δυστυχώς. Θα προτιμούσα να ξεφύγουν λίγο και να σκεφτούν «έξω από το κουτί».
7/10
Tένια Λάρδα
