Μέτριο προς καλό (με κάποιες ιδιαίτερα πολύ ωραίες εκλάμψεις κατά διαστήματα) μοντέρνο τεχνικό Thrash – Death από Κροατία. Γενικώς σαν ένα κράμα Morbid Angel – Death (γενικά αυτό Φλοριδιανό το έχει) – In Flames (λιγότερο) – Testament – Metallica με κάποια ελάχιστα Progressive θέματα και μία μικρή Black metal αύρα, πιθανό κατάλοιπο των πρώτων ημερών της μπάντας. Η μπάντα βαράει δυνατά εδώ και μια δεκαετία κοντά και είναι κυρίως γνωστή εγχώρια. Αυτός ο δίσκος αποτελεί τον δεύτερο της και σε σχέση με το ντεμπούτο της κυριαρχεί περισσότερο το Thrash στοιχείο και το έντονη groove έναντι του Black το οποίο στο παρελθόν ήταν πιο εμφανές. Η αισθητική του πρώτου της δίσκου δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη καθώς τα δύο τελευταία κομμάτια εδώ είναι επανεκτελέσεις από τότε (καλύτερες κατά τη γνώμη μου). Γενικά τα κομμάτια συνθετικά είναι πολύ άνω του μετρίου αλλά είναι λίγο άτσαλα γραμμένα. Σαν να υπάρχει η έμπνευση αλλά να διοχετεύεται μεμονωμένα και έτσι έχουμε κομμάτια με πολύ τρομερά μέρη και τα ίδια κομμάτια με άλλα ψιλό-βαρετά μέρη. Αυτό που ξεχωρίζει ΜΑΚΡΑΝ είναι οι κιθάρες όταν αποφασίζουν να γίνουν πιο παλιάς κοπής και πιο τεχνικές αλλά και όταν προσφέρουν έτσι κάτι το διαφορετικό με κιθαριστικές prog ιδέες σαν σφήνες μέσα στα κομμάτια. Επίσης και τα ντραμς πανέμορφα τοποθετημένα. Ίσως το καλύτερο καινούργιο κομμάτι από εδώ μέσα το ‘Last Martyr Standing’ με τις μοναδικές πενιές του!! Επίσης καλό το εναρκτήριο ‘Entropia’. Όσον αφορά τις επανεκτελέσεις, και οι δύο πολύ δυνατές με το ‘One Minute Silence’ να είναι μεγάλο Black – Death άσμα. Τελικώς όμορφος δίσκος, κάπως καλύτερος από τον προηγούμενο και άμα ήταν πιο σουλουπωμένος με τέτοιες μουσικές δυνατότητες θα ήταν αριστούργημα! Οι λάτρεις του extreme (ίσως όχι τόσο του old school) σίγουρα να τσεκάρουν.
6.5/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
