Ένα όνομα μια ιστορία. Οι Enslaved δεν νομίζω πως χρειάζονται συστάσεις, καθώς τα τριάντα χρόνια πορείας τους, οι μοναδικοί σε ποιότητα δίσκοι τους και η διαδρομή τους σε παρακλάδια του black και Viking metal που κάνεις άλλος δεν τόλμησε αρκούν για να καταλάβεις την βαρύτητα του ονόματος τους. Μπορεί οι δυο τελευταίες τους κυκλοφορίες “Ε” (2017) και “Utgard” (2020) εμένα προσωπικά να με ξένισαν με τα πολλά progressive στοιχεία που είχαν ενσωματώσει στις συνθέσεις τους, αλλά η ποιότητα τους ποτέ δεν έπαψε να βρίσκεται στην κορυφή.
Tο φετινό “Heimdal” πιστεύω πως είναι η επιστροφή του συγκροτήματος στις πιο black metal ρίζες του, σε αυτές που έκανε τους Enslaved να ξεχωρίσουν σαν την μύγα μες το γάλα αποκτώντας και τον δικό τους προσωπικό ήχο που πλέον είναι και σήμα κατατεθέν. Τα prog στοιχεία εννοείται πως παραμένουν, αλλά πλέον δεν παίζουν τόσο βασικό ρόλο. Οι εναλλαγές μεταξύ καθαρών και black φωνητικών, εδώ έχει πάει σε άλλο επίπεδο ενώ και ορισμένες από τις συνθέσεις εδώ, μπορούν να θεωρηθούν κορυφές του συγκροτήματος. Τέτοιος κόμματος όπως το “Forest Dweller” έχει χρόνια να γραφτεί, το “Kingdom” σε στέλνει άνετα για βρούβες με τους ρυθμούς του και τα τρομερά φωνητικά, ενώ και το “Caravans To The Outer Worlds” θα μπορούσε άνετα να είναι από άλλον κόσμο (σ.σ.: ειδικά αυτό το thrash-ο-ειδές riff σε κάνει να μην θέλεις να τελειώσει με τίποτα).
Γενικώς σαν σύνολο, το “Heimdal” είναι ακόμη μία δισκάρα από ένα συγκρότημα που μας έχει μάθει σε τέτοια, που ότι κάνει, το κάνει με πολύ προσοχή και γνώση, που ότι κυκλοφορεί πρέπει να είναι επιπέδου Champions League, αλλιώς δεν περνάει από το πάσο. Οι Enslaved συνεχίσουν με τα φρένα σπασμένα. Σε όσους άρεσαν τα δυο προηγούμενα, σίγουρα θα μείνετε ικανοποιημένοι και από αυτή την κυκλοφορία, όσοι (σ.σ.: σαν εμένα δηλαδή!) σας άρεσαν οι προηγούμενες κυκλοφορίες αλλά επιζητούσατε μία επιστροφή περισσότερο στις black metal ρίζες, θα γουστάρετε και εσείς, βασικά όποιοι και αν είστε, θα απολαύσετε αυτόν τον δίσκο.
8/10
Βαγγέλης Φαρρής
[email protected]
